قفس ویران بهتر – اتاق زندگانی

به گزارش اتاق زندگانی امیرجدیدی در یادداشتی در هم میهن نوشت: رفیقم گفت یحیی سنوار را ترور کردند. عکس بدن بی جانش هم منتشر شده. طاقت دیدنش را داری؟ رو به رفیقم کردم و گفتم در این سال ها بدن های بی جان بدن های سوخته بدن های زیر آوار بدن های گرفتار در سیل و… کم ندیدم. بارها و بارها به غسالخانه رفته ام و شاهد مراسم و غسل و تدفین بوده ام. عکس هم که دلت بخواهد. گوشی را از دستش قاپیدم. در شبکه های اجتماعی رسم شده عکس های این مدلی را به شکل تار نشان می دهند و قبل از باز شدن اخطار صحنه های دلخراش می نویسند. عواقب اخطار را پذیرفتم و تصویر را باز کردم.

عکس را که دیدم انگار کن یکی پس یقه ام را گرفت و انداخت وسط روایت فتح صدای مرتضی آوینی توی سرم پیچید که نجواگونه می خواند: «اگر مقصد پرواز است قفس ویران بهتر. پرستویی که مقصد را در کوچ می بیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد.» رو به رفیقم کردم و گفتم چه چیز از پس ذهنم گذشت و گفتم تا این لحظه معنی این نوشته را نمی فهمیدم. حالا دیگر با دیدن این عکس نوری در دلم روشن می شود.

می توانم قابش کنم و ساعت ها در عمق آن خیره شوم. می توانم در پس این عکس تصویر کسی را ببینم که از کودکی برای آزادی که حق ازلی و ابدی انسان است جنگیده. می توانم تصویر مردی را ببینم که یک تنه جلوی بی شرفی بی بی و بایدن و اعوان انصارشان ایستاده. می توانم تصویر فرمانده ای را ببینم که تنها مانده و تا آخرین گلوله تفنگش را چکانده. می توانم تصویر انسانی را ببینم که تا آخرین قطره جانش منفعل ننشسته. می توانم تصویر قفس پاره پاره ای را ببینم که پرستویی از آن پرواز کرده.

پایان خبر اتاق زندگانی