مراقب لالایی دشمن باشید!/ «مشارکت حداکثری» اقدام ملی علیه راهبرد دشمن

انتخاب جمهور با مشارکت بالا؛

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری اتاق زندگانی؛ انتخابات برای تعیین رییس دولت در هر کشوری مهم است؛ چرا که امور اجرایی مردم آن کشور را برای چند سال به دست یک نگرش و جریان مشخص می سپارد. این رویداد سیاسی؛ اما برای کشوری؛ چون ایران؛ از این هم مهم تر است. چرا؟ چون جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون درگیر یک جنگ تحمیلی است. یک جنگ ناجوانمردانه چهل و پنج ساله که از کودتا و جاسوسی تا تهاجم نظامی و تحریم اقتصادی را شامل شده و در یکی دو دهه اخیر شدت و حدّت و پیچیدگی بسیار بیشتری نیز گرفته است. از این رو نمی توان و نباید با موضوع انتخابات؛ سرسری و ساده برخورد کرد.

برای فهم این صحنه و حساسیت آن؛ قبل از هر چیز باید به نسبت انتخابات با جمهوری اسلامی و دولت برآمده از انتخابات با جنگ تحمیل شده بر کشور و مردم فکر کرد. بدون حضور و پشتوانه مردم؛ جمهوری اسلامی دست کم در نیمی از ماهیت خود -یعنی جمهوریت- خواهد لنگید. انتخابات یکی از اصلی ترین مظاهر این حضور است. در این صحنه؛ فرصت نقش آفرینی و حضور و برابری در یکی از عالی ترین سطوح خود؛ متبلور می شود؛ «هر کسی هر چند به نظر شما کوچک بیاید و بخواهید؛ یا بتوانید او را نادیده بگیرید؛ این جور نیست که در سرنوشت کشور بی تاثیر باشد؛ یعنی کوچک ترین افراد جامعه؛ فقیرترین افراد جامعه؛ بی دست و پاترین افراد جامعه هم میتوانند در سرنوشت کشور موثّر باشند.»

چرا مشارکت مهم است؟

حالا چرا حضور گسترده در انتخابات این قدر مهم است و نسبت آن با جنگ تحمیلی علیه کشور که جنگ اقتصادی اصلی ترین و آشکارترین میدان این جنگ است؛ چیست؟ بگذارید پاسخ را از زبان یکی از فرماندهان اصلی این جنگ بشنویم. «ریچارد نفیو» به معمار تحریم های ایران مشهور است. نفیو کسی است که در طراحی و اجرای تحریم های متعدد و پیچیده و سخت علیه ایران؛ نقشی اساسی داشته و نکته جالب آنکه وی هم در دولت های دموکرات مسیولیت داشته و هم در دولت های جمهوری خواه! و این نشانه ای قابل توجه از دو حزبی و فراجناحی بودن جنگ اقتصادی با ایران و ایرانی برای حکومت آمریکاست.

نفیو سال 1396 در مصاحبه ای؛ در پاسخ به این پرسش که هدف از تحریم ها؛ فشار بر حاکمیت یا مردم ایران است؛ می گوید: بستگی به کشوری دارد که مورد تحریم واقع می شود و این که منافع مشخص آن چه است. اگر رژیم قذافی در لیبی را تحریم کنید اصلاً نباید سراغ جمعیت رفت؛ چون قذافی اهمیت خاصی به جمعیتش یا سطح دردشان نمی داد. در مورد کیم جونگ اون و کره شمالی هم همین است. در این جا «درد» باید مشخصاً نخبگان حاکمیت را هدف بگیرد تا آنها اوضاع را عوض کنند. در مورد روسیه هم همین است. به نظرم وقتی باید «درد» را در مورد جمعیت ها به کار برد که حاکمیت پایگاهی مردمی داشته باشد و ایران از نظر من در این دسته است… در ماجرای تحریم ها باید تمرکز درد را جایی قرار می دادیم که تصمیم گیرندگان را قانع کند؛ در مورد ایران این از طریق ناراضی ساختن مردم از اوضاع بود.

«خوآن زاراته» معاون اسبق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرایم مالی در خزانه داری آمریکا در کتاب خود با عنوان «نبرد خزانه داری: ظهور عصر جدید جنگ افزار های مالی» می نویسد؛ هدف از تحریم ها حرکت به سمت یک خفگی اقتصادی در بالاترین درجه ممکن بود؛ تمرکز تحریم ها از محدود سازی توانایی ایران برای انجام تجارت با دنیا شروع می شد و به سمت افزایش رنج های اقتصادی مردم ایران پیش می رفت؛ این فرآیند دو نتیجه را دربر داشت؛ یا بین رهبران ایران شکاف بیفتد و یا توسط مردمِ کشورشان مجبور شوند جهت گیری های خود را تغییر داده و از دستیابی به توانایی های هسته ای صرف نظر کنند… حالت فشار حداکثری؛ اثرات اقتصادی گسترده تری را بر ایران متصور می شود؛ آن مبارزه از یک مدل تحریمی پیروی می کند که بر نارضایتی های داخلی و آشوب برای مجبور کردن رهبران ایران متکی است.

مشارکت حداکثری؛ اقدام علیه راهبرد دشمن

از راهبرد دشمن به راحتی می توان فهمید که هر قدر و به هر دلیلی؛ مشارکت در انتخابات پایین باشد دشمن را نسبت به افزایش فشار امیدوارتر می کند و بالعکس هرقدر مشارکت انتخاباتی بالاتر باشد؛ دشمن نسبت به این سیاست خصمانه ناامید شده و از آن دورتر می شود. پس بی راه نیست اگر بگوییم میزان مشارکت در انتخابات با فشار دشمن؛ نسبت معکوس دارد.

«مشارکت بالا که ما روی آن خیلی اصرار میکنیم؛ به خاطر این است که مهمترین اثر مشارکت بالا سرافرازی جمهوری اسلامی است. آقا نظام جمهوری اسلامی از لحظه ای که تشکیل شده است؛ دشمن های سرسخت داشته؛ هر کار توانستند؛ علیه جمهوری اسلامی انجام دادند… در هر انتخاباتی که مشارکت کم بوده؛ زبان ملامت دشمنان جمهوری اسلامی و حسّاد جمهوری اسلامی دراز شده؛ ملامت کردند. وقتی مشارکت بالا است؛ زبان بدگویان کوتاه میشود؛ نمیتوانند ملامت کنند؛ نمیتوانند شادی کنند. دشمن شاد نمیشویم؛ این علّت این است که بنده اصرار بر مشارکت بالا دارم این است.» و البته که مشارکت پایین فقط به شادی و ملامت دشمن محدود نمی شود و دنباله این شادی و ملامت؛ افزایش فشار به انحاء مختلف است.

اینجاست که مسیولیت و وظیفه دوستداران ایران و حامیان جمهوری اسلامی روشن می شود؛ «توصیه به مردم عزیزمان این است که ما گفتیم ایران قوی و سرافراز؛ این شد شعار؛ ایران قوی طرفدار خیلی دارد. قوی بودن ایران فقط به این نیستش که انواع و اقسام موشک ها را داشته باشیم؛ که الحمدلله داریم؛ انواع و اقسامش هم داریم. مفید و با کاربردش هم داریم؛ امّا فقط این نیست. قوی شدن ابعاد گوناگونی دارد؛ ابعاد علمی دارد؛ ابعاد فرهنگی دارد؛ ابعاد اقتصادی دارد؛ یکی از ابعادش همین بعد حضور در میدان سیاست و میدان انتخابات است؛ این هم نشانه قوّت است. پس هر کسی که علاقه مند به ایران قوی است؛ در این انتخابات بایستی شرکت کند. هر کسی معتقد به لزوم حمایت از نظام جمهوری اسلامی است؛ بایستی به صورت مضاعف اهتمام داشته باشد به این.» 

آزمون انتخابات

«انتخابات همیشهک آزمون است» و با توجه به آنچه گفته شد؛ مردم با حضور گسترده و حداکثری خود می توانند نقشی مهم و اساسی در جنگ تحمیلی علیه خود ایفا کنند. غفلت از این آزمون؛ خسارت به دنبال دارد و بی شک دشمن نیز برای این آزمون برنامه و اهداف خاص خود را دارد. دلسرد کردن مردم از مشارکت گسترده و اختلال در دستگاه محاسباتی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان از جمله ریوس این برنامه هاست؛ «والله لا اکون کاضّبع تنام علی طول اللدم؛ من آدمی نیستم که با لالایی دشمن خوابم ببرد. خیلی ها با لبخند دشمن خاطرشان جمع میشود که دیگر خطری نیست. اگر دشمن لالایی بدهد؛ خوابشان میبرد. امیرالمومنین میفرماید که و من نام لم ینم عنه؛ اگر تو خوابت برد؛ معلوم نیست دشمن هم خوابش برده باشد؛ او بیدار است. نوازش دشمن و لالایی دشمن موجب نمیشود من به خواب بروم؛ یعنی این هوشیاری در مقابل دشمن در اوج.»

انتخاب اصلح؛ مکمل مشارکت بالا

آنچه مشارکت بالا را تکمیل می کند؛ انتخاب اصلح است. نامزد اصلح از دید رهبر انقلاب «کسی است که در درجه اوّل به مبانی این انقلاب و این نظام اعتقاد قلبی و واقعی داشته باشد… دوّم اینکه کارآمد باشد؛ شب و روز نشناسد؛ دنبال کار باشد؛ توانایی داشته باشد برای کار کردن؛ از عناصر خوب و همکاران خوب استفاده کند.» 

در کنار این دو عامل ترکیب همراهان و همکاران نامزد نیز عامل مهمی است که رهبر انقلاب نسبت به آن هشدار دادند: «کسان و کارگزاران خود را از کسانی قرار ندهید که ذرّه ای با انقلاب زاویه دارند. آن کسی که؛ آن کسی که با انقلاب؛ با امام راحل؛ با نظام اسلامی ذرّه ای زاویه داشته باشد؛ او به درد شما نمیخورد؛ او همکار خوبی برای شما نخواهد بود. آن کسی که دلبسته آمریکا باشد و تصوّر کند که بدون لطف آمریکا نمیشود قدم از قدم برداشت در کشور؛ او برای شما همکار خوبی نخواهد بود؛ او از ظرفیّت های کشور استفاده نخواهد کرد؛ او خوب مدیریّت نخواهد کرد؛ آن کسی که راهبرد دین و شریعت را مورد بی اعتنایی قرار بدهد؛ او با شما همکار خوبی نخواهد بود. کسی را انتخاب کنید که اهل دین؛ اهل شریعت؛ اهل انقلاب؛ اهل اعتقاد کامل به نظام باشد.»

و در صورت رعایت این ملاحظات است که ان شاءالله مردم ایران روز جمعه 8 تیر؛ با حضور حداکثری و انتخاب نامزد اصلح موجب سرافرازی جمهوری اسلامی و خود خواهند شد.