ماجرای یک جاسوسی دنباله دار/ پرونده های نامریی

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری اتاق زندگانی؛ جاسوسی آمریکا از شرکای اروپایی؛ تبدیل بهک موضوع تکراری و رایج در حوزه روابط بین الملل شده است. بخشی از این اقدامات آگاهانه (در همکاری با دستگاه های اطلاعاتی غرب) و بخشی از آنها؛ به صورت پنهانی و بدون اطلاع کشور های اروپایی صورت می گیرد.

در مواردی که جاسوسی های پنهان آمریکا از کشور های اروپایی افشا می شود؛ این کشور ها بیانیه هایی را در مذمت این اقدام منتشر می کنند؛ اما هرگز اراده ای برای رسیدگی به این پرونده ها نداشته اند و بلافاصله آنها را مختومه می کنند. به عبارت بهتر؛ آگاهی افکار عمومی کشور های اروپایی در خصوص چرایی و چگونگی جاسوسی آژانس اطلاعات ملی آمریکا از آنها؛ خط قرمز نهاد های اطلاعاتی و جاسوسی غرب محسوب می شود. 

نمونه بارز این مسیله را در حوزه اسکاندیناوی و نوردیک نیز مشاهده می کنیم. در سال 2010 میلادی؛ شاهد انتشار گزارش هایی تکاندهنده در خصوص جاسوسی سفارت آمریکا در استکهلم؛ از شهروندان سویدی بودیم. درآن زمان؛ مقامات سویدی از کشف و بازداشت یک گروه جاسوسی آمریکا در خاک این کشور خبر دادند. بر این اساس؛ آمریکا از سال 2000 تاکنون مشغول جاسوسی از شهروندان سوید و کشور های حوزه اسکاندیناوی مانند نروژ و فنلاند بوده است.

«بیاتریس آسک» وزیر دادگستری وقت سوید در واکنش به عملیات جاسوسی آمریکا اظهار داشت به نظر می رسد که مقامات (دیپلمات های) سفارت آمریکا در استکهلم؛ نقش محوری و پررنگی در این خصوص ایفا کرده اند. 

دستگاه امنیتی سوید در آن زمان وعده داد که اطلاعات مربوط به این شبکه جاسوسی را در اختیار شهروندان قرار خواهد داد و از کنار این پرونده به سادگی نخواهد گذاشت؛ اما ماجرا به مراتب پیچیده تر از حد تصورمخاطبان ساده لوح سویدی بود! 

دستگاه اطلاعاتی سوید از این ماجرا به سادگی گذشت و تا به امروز که حدود 15 سال از افشای آن می گذرد؛ اقدامی در راستای اطلاع رسانی در باب آن صورت نداده است! 

این یکی از مصادیق جاسوسی پنهان (بدون اطلاع دولت میزبان) از سوی آمریکا محسوب می شود. ریشه خشم دستگاه امنیتی سوید از شبکه جاسوسی آمریکا به سرکردگی دیپلمات های مستقر در سفارت این کشور در استکهلم؛ عدم آگاهی «سپو» از این جاسوسی گسترده بوده است. دستگاه امنیتی سوید بار ها در قالب عملیات های جاسوسی مشترک در اسکاندیناوی و حتی دیگر نقاط اروپا؛ با واشنگتن همکاری داشته و در این مسیر؛ بار ها حکم بازوی امنیتی ایالات متحده را ایفا کرده است. در چنین وضعیتی؛ جاسوسی آمریکا از استهکلم برای سویدی ها قابل پذیرش نبود! 

با همه این اوصاف؛ مقامات اطلاعاتی آمریکا؛ سوید را نسبت به عواقب و تبعات پیگیری این پرونده آگاه کردند! دستگاه های امنیتی آمریکا سویدی ها را تهدید کردند که پیگیری این پرونده می تواند نقطه عطفی در افشای برخی اطلاعات مربوط به همکاری های مشترک جاسوسی واشنگتن -استکهلم پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 باشد.

در آن زمان؛ دستگاه امنیتی سوید حاضر شد در قالب برنامه مشترک امنیتی با واشنگتن در مبارزه ادعایی با تروریسم؛ اطلاعات تعدادی از اتباع و شهروندان سویدی را در اختیار نهاد های آمریکایی قرار دهد. افشای این مسیله و حتی جاسوسی های مشترک سوید و آمریکا در دیگر نقاط اروپا؛ می توانست تبدیل بهک رسوایی بزرگ برای دولت و سازمان اطلاعاتی سوید شود. از این رو سویدی ها در ازای مختومه سازی پرونده جاسوسی آمریکا (با وجود تمامی مستندات آن)؛ از واشنگتن خواستند تا در این خصوص سکوت کند! 

سفرای گوناگون آمریکا در استکهلم طی سال های اخیر؛ از «ماتیو بارزون» تا «اریک رامانسان» جملگی سابقه حضور در آژانس امنیت ملی آمریکا و سازمان سیا را داشته اند. همین مسیله؛ به وضوح نشان می دهد کارکرد واقعی این دیپلمات نما های آمریکایی در کشور های هدف چیست!