قدردانی عجیب قلعه نویی از مالک نساجی؛ هنوز گیج هستیم!

در شرایطی که نساجی با ۲۰ امتیاز در رده پانزدهم جدول لیگ برتر قرار دارد و برای بقا در رقابت تنگاتنگ با تیم های بالا سری خود به سر می برد این تقدیم کردن صعود تیم ملی به مالک یک باشگاه خاص پرسش هایی جدی را مطرح کرده است.
چرا سرمربی تیم ملی باید چنین حرفی بزند؟ آیا این اظهارنظر صرفاً یک ابراز محبت شخصی بوده یا پشت آن انگیزه های دیگری نهفته است؟

تقدیم کردن چنین دستاورد بزرگی به فردی خارج از مجموعه تیم ملی آن هم مالک باشگاهی که تیمش در جدول لیگ وضعیت وخیمی دارد می تواند شائبه حمایت غیرمستقیم فدراسیون فوتبال از نساجی را تقویت کند. این موضوع زمانی حساس تر می شود که بدانیم نساجی در انتهای جدول درگیر جنگی سخت برای بقا است و هر امتیاز برای این تیم حیاتی محسوب می شود.

اگر فرض کنیم که رضا حدادیان خدماتی به تیم ملی ارائه داده باشد – مثلاً از طریق شرکت هواپیمایی وارش که مالکیت آن را بر عهده دارد و پیش تر پروازهای تیم ملی را پشتیبانی کرده – آیا این انتظار ایجاد نمی شود که فدراسیون فوتبال در قبال این حمایت ها به نوعی جبران کند؟ این جبران می تواند به شکل های مختلفی باشد؛ از فشار بر داوران برای قضاوت های منصفانه تر در بازی های نساجی گرفته تا حمایت های لجستیکی یا حتی تصمیم گیری های پشت پرده در سازمان لیگ. هرچند هیچ مدرکی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد اما همین شائبه کافی است تا اعتماد عمومی به بی طرفی فدراسیون خدشه دار شود.

از سوی دیگر قلعه نویی ممکن است بدون هیچ نیت خاصی این حرف را زده باشد و صرفاً بخواهد از دوستی یا همکاری قدیمی با حدادیان قدردانی کند. اما نساجی که حالا در معرض خطر سقوط قرار دارد بیش از هر زمان دیگری به حمایت نیاز دارد و این حرف ها می تواند رقبا را به این فکر بیندازد که آیا فدراسیون در این رقابت نابرابر جانب تیمی خاص را می گیرد؟

در نهایت این ماجرا نشان دهنده حساسیت بالای فوتبال ایران به روابط پشت پرده و تأثیر آن بر ذهنیت افکار عمومی است. شاید بهتر بود قلعه نویی این موفقیت را به هواداران فوتبال ایران یا بازیکنان تیم ملی تقدیم می کرد تا از ایجاد چنین شائبه هایی جلوگیری شود. حالا که این حرف زده شده توپ در زمین فدراسیون است تا با شفافیت و بی طرفی اعتماد از دست رفته را بازگرداند.

۲۵۸۲۵۸