جمهوریت اهرم قدرت ایران – اتاق زندگانی

به گزارش اتاق زندگانی؛ علیمحمد هنرمند در یادداشتی در وطن امروز نوشت: پرونده چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری 15 تیر بسته شد؛ انتخاباتی که برآمده از موقعیتی آنی و غیرقابل پیش بینی یعنی شهادت رییس جمهور خدمتگزار کشورمان بود و در یک بازه زمانی کوتاه برگزار شد. این انتخابات در فرامتن خود بیش از آنکه صرفا یک نام را از دل صندوق های رای خارج سازد؛ بار دیگر تعیین کنندگی مشارکت جمهور برای انتخاب رییس قوه مجریه را بر همگان هویدا ساخت. از این نظر افزایش 10 درصدی مشارکت و بازگشت میزان مشارکت مردم به حدود 50 درصد؛ حکایت از آن داشت که صندوق های رای کماکان مهم ترین و سازنده ترین شیوه مشروع برای ایجاد تغییر در کشور است.

هرچند میزان فعلی مشارکت هنوز با ایده آل های نظام جمهوری اسلامی فاصله محسوسی دارد اما با گرم شدن فضای سیاسی کشور در روزهای اخیر؛ می توان امید به آن داشت که شیوه مطالبه گری نیز از نسخه تجویزی نیروهای ویرانی طلب خارج از کشور فاصله بگیرد. ضدانقلاب در این سال ها بارها نشان داده از هیچ چیز به اندازه پیوند دولت و ملت در ایران هراس ندارد؛ پیوندی که وجه کارکردی آن را می توان در انتخابات مشاهده کرد. از این رو همواره تقویت جمهوریت نظام را به مثابه باطل السحر نقشه های شوم خود دیده و از هیچ تلاشی برای تضعیف آن فروگذار نکرده است. تاکید دایم رهبر انقلاب بر حفظ مشارکت حداکثری در انتخابات را می توان یکی از اصول ثابت ایشان در بیش از 3 دهه گذشته دانست؛ آنچنان که با کاهش مشارکت در دور نخست این انتخابات به 40 درصد؛ ایشان در نخستین موضع گیری شان نسبت به مخاطرات این وضعیت هشدار دادند.

اولویت صندوق رای و پروسه مشارکت سیاسی جمهور بر نتیجه بیرون آمده از صندوق رای باعث شده مساله مشارکت تبدیل بهکی از اولویت های ثابت نظام اسلامی در ادوار مختلف شود؛ اولویتی که از یک سو مشروعیت نظام را تقویت می کند و از سوی دیگر با روشن نگه داشتن چراغ تحول خواهی؛ مانع رکود سیاسی کشور شده است. در این فضا اتفاق ثبت شده در 15 تیر را پیش از هر چیز به عنوان یک فرصت باید مورد توجه قرار داد؛ فرصتی که برکات آن را در گرم شدن فضای مباحثه سیاسی در میان آحاد مردم نیز می توان یافت.

مشارکت در انتخابات را فراتر از یک فضیلت مدنی باید به چشم یک ابزار سازنده و آگاهی بخش سیاسی و اجتماعی نیز به حساب آورد. دشمنی با صندوق رای صرفا دشمنی با مشروعیت سیاسی نظام نبوده و بسیاری از این دشمنی ها از قضا برای ممانعت از این وجه سازنده و آگاهی بخش انتخابات بوده است. جمهوری که ارتباطش با صندوق رای قطع شود؛ خودبه خود از میل فطری خویش به آگاهی و تاثیرگذاری نیز دوری جسته و تبدیل بهک شهروند غیراجتماعی می شود؛ طبیعی است تضعیف جامعه ای که شهروندان آن از چنین تعهدی تهی شده اند به مراتب آسان تر خواهد بود.

با این مقدمه فضای رقابتی و شور انتخاباتی شکل گرفته در هفته های اخیر را باید مقوم قدرت جامعه ایران و شاهد مثالی از یکی از اهرم های امنیت ملی کشورمان دانست. کمپین گسترده ضدانقلاب خارج نشین برای تحریم انتخابات و خیز برای بلاموضوع کردن صندوق رای در کشورمان یک بار دیگر با حضور مردم شکست خورد. شکست این کمپین نه صرفا نقش بر آب شدن یک سناریو؛ که نویدبخش تقویت وطن دوستی در کشورمان است.

با این تفاسیر مهم ترین نتایج انتخابات 15تیر از قرار ذیل است:

1- بار دیگر نشان داد در سخت ترین شرایط سیاسی و اقتصادی نیز جمعیت وفاداران به صندوق رای به قدری است که نتوان نسبت به از بین رفتن آن طمع کرد.

2- صندوق رای و مشارکت در محدوده قانون موثرترین بستر برای ایجاد تغییر در شرایط جاری است. آنچنان که در دهه های گذشته عمدتا نتایج انتخابات باعث شده روسای جمهوری با بیشترین اختلاف مشی سیاسی و بدون هزینه جانشین یکدیگر شوند.

3- عنصر امید در جامعه ایران زنده است و مردم کشورمان برخلاف آنچه ضدانقلاب تکرار می کند لامسه اجتماعی خود را از دست نداده و نسبت به سرنوشت همنوع خود بی اعتنا نیستند.

4- ثبات سیاسی کشور به گونه ای است که حتی در فقدان رییس دولت نیز جامعه وضعیت اضطراری و نابسامان را تجربه نمی کند.

5- نظام امانتدار رای مردم است؛ چنانکه در ادوار مختلف نیز این اتفاق افتاده که گزینه ای که بیشترین فاصله سیاسی را با دولت مستقر داشته؛ از دل انتخاباتی بیرون آمده که همان دولت مجری آن بوده است.

پایان خبر اتاق زندگانی