سه هدف آمریکا از اتهام زنی به ایران/ واشنگتن به دنبال توجیه سیاست های خصمانه و اعمال تحریم است

جواد مرشدی: وزارت امنیت داخلی آمریکا در گزارش سالانه خود برخی کشورها از جمله ایران را متهم  به انتشار اطلاعات جعلی یا تفرقه افکنانه درباره انتخابات ریاست جمهوری این کشور با استفاده از هوش مصنوعی کرده استگزارشی که از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران بی اساس و مردود شمرده شد. اسماعیل بقایی با تاکید بر اینکه این ادعاهای تکراری و بی اساس که چندی است از سوی برخی مقام ها و نهادهای آمریکایی مطرح می شود دارای مصارف سیاسی است خاطرنشان کرد دولت آمریکا که سابقه ای طولانی در مداخله غیرقانونی در امور داخلی دیگر کشورها دارد در جایگاهی نیست که چنین اتهامی را به دیگر کشورها نسبت دهد.

با توجه به این سخنان و اتهامات آمریکایی ها علیه ایران این سوال پیش می آید که آمریکایی ها با چه اهدافی این اتهامات بدون سند و مدرک را به ایران نسبت می دهند و آیا موضوعی که آمریکا مطرح میکند در حوزه هوش مصنوعی امکانپذیر و دارای سابقه است یا خیر و در نهایت برای مقابله با چنین اتهامات و جوسازی هایی از سوی آمریکا ایرانی ها چه اقداماتی باید انجام دهند؟

سعید سیفی کارشناس مسائل بین الملل در گفنگو با خبرگزاری اتاق زندگانی در این خصوص می گوید: آمریکایی ها از طرح این اتهامات ۳ هدف را دنبال می کنند که دو هدف آن مربوط به حوزه خارجی و بین المللی است و یک هدف آن مصرف داخلی در آمریکا دارد.

مشروح گفتگو را در ادامه می خوانید:

به نظر شما آمریکایی ها با چه اهدافی این اتهامات را به ایران نسبت می دهند؟

اتهامات آمریکا مبنی بر دخالت ایران و سایر کشورها در انتخابات از طریق استفاده از هوش مصنوعی در چهارچوب های سیاسی خاص قابل بررسی و تحلیل است. این نوع اتهامات اغلب با هدف ایجاد یک نوع جوسازی سیاسی اعمال فشار بین المللی و بهره برداری از احساسات ملی گرایانه در میان مخاطبان داخلی و خارجی مطرح می شود.

به اعتقاد بنده آمریکایی ها از طرح این اتهامات ۳ هدف را دنبال می کنند که دو هدف آن مربوط به حوزه خارجی و بین المللی است و یک هدف آن مصرف داخلی در آمریکا دارد.

به نظر من اولین هدف آمریکا از طرح چنین اتهاماتی فشار سیاسی بین المللی به کشورهدف است. مطرح کردن چنین اتهاماتی می تواند بهانه ای برای اعمال تحریم های جدید توجیه سیاست های خصمانه و نیز تقویت اتحادهای بین المللی علیه کشورخاص و در این مورد کشور ایران باشد.

دومین هدف امریکایی ها تشویش اذهان عمومی است. طرح چنین اتهاماتی ممکن است بخشی از کمپین های اطلاعاتی علیه کشورهایی باشد که سیاست های مستقل از آمریکا را دنبال می کنند تا این کشورها را در عرصه بین المللی به عنوان تهدیدات سایبری معرفی کنند.

و سومین هدف امریکایی ها از طرح چنین اتهاماتی مصرف داخلی دارد. این نوع ادعاها ممکن است با هدف هدایت افکار عمومی داخلی مطرح شوند. به ویژه در شرایطی که فضای سیاسی داخلی آمریکا با اختلافات و بحران های داخلی مواجه است متهم کردن کشورهای خارجی می تواند بخشی از استراتژی سیاسی داخلی برای انحراف افکار عمومی از مسائل داخلی باشد.

سوال مهمی که در این خصوص ذهن بسیاری از مخاطبان را متوجه خود می کند این است که آیا اصلا امکان استفاده از هوش مصنوعی برای دخالت در انتخابات یک کشور وجود دارد یا خیر؟

واقعیت این است که بر اساس تجارب و گزارش های دریافتی در این خصوص باید گفت هوش مصنوعی (AI) می تواند در حوزه های مختلف مانند تحلیل داده های بزرگ تولید محتوا شبیه سازی و انتشار اطلاعات نادرست به کار گرفته شود.

کشورها یا بازیگران غیردولتی می توانند از طریق الگوریتم های هوشمند محتوای سفارشی سازی شده ای را تولید کنند که افکار عمومی را در شبکه های اجتماعی و رسانه های دیجیتال تحت تاثیر قرار دهد.

به عنوان مثال ربات های خودکار که قادرند به صورت مداوم محتوا را تولید و منتشر کنند می توانند اطلاعات غلط را با سرعت و دقت بالا در جامعه منتشر کرده و با توجه به الگوهای رفتاری مخاطبان واکنش های خاصی را ایجاد کنند. این مسئله در سطح تئوریک امکان پذیر است و تکنولوژی لازم نیز برای اجرای آنها وجود دارد.

موارد مصداقی هم در استفاده از هوش مصنوعی برای دخالت در انتخابات کشورها عنوان بفرمایید.

می توان چند مثال را برای این موضوع مطرح کرد. ضمن اینکه در نظر داشته باشیم که تمام مسائلی که در این خصوص مطرح شده است صرفا در حد ادعا بوده و تاکنون اثبات نشده است.

به عنوان مثال در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ ادعا شد که روسیه از تکنیک های پیشرفته سایبری و اطلاعات نادرست برای تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات آمریکا استفاده کرده است.در آن زمان اینگونه مطرح شد که از الگوریتم های شبکه های اجتماعی و ربات های خودکار برای انتشار محتوای تفرقه افکنانه در میان رای دهندگان آمریکایی استفاده شده است.

البته در همان زمان در خصوص تأثیر دقیق اقدامات مذکور بر نتیجه نهایی انتخابات بحث زیادی شکل گرفت و این یعنی در خصوص استفاده از ابزارهای دیجیتال به ویژه هوش مصنوعی در روند انتخابات به یقین رسیده بودند اما مطمئن نبودند که این اقدامات تا چه اندازه بر نتیجه انتخابات تاثیرگذار بوده است.

برای مثال دیگر می توان یه انتخابات اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۹ اشاره کرد. در آن زمان چندین گزارش منتشر شد که نشان می داد برخی تلاش کرده اند تا از طریق شبکه های اجتماعی و استفاده از هوش مصنوعی برای انتشار اطلاعات نادرست و تحریک احساسات عمومی در میان رای دهندگان اروپایی استفاده کنند.

اما همانطور که در ابتدا عرض کردم این موضوع و مسائلی که درباره آن مطرح شده هیچوقت اثبات نشده و حتی درباره تاثیرات و نتایج این اقدامات نیز تفاهم و اتفاق نظری وجود نداشته است.

با توجه به این شرایط به نظر شما چه راهکارهایی برای مقابله با اینگونه اتهامات و جوسازی ها پیش روی ایران و کشورهایی مثل روسیه که در انتخابات قبلی آمریکا بارها از سوی ترامپ مورد اتهام قرار گرفت وجود دارد؟

به نظر بنده کشورهایی که در معرض چنین اتهاماتی قرار می گیرند باید یک استراتژی چندلایه را در دستور کار خود قرار دهند که اولین و مهمترین اقدام شفاف سازی و اطلاع رسانی مؤثر است.

دولت ها باید در زمان مناسب و به صورت شفاف اطلاعات صحیح را در اختیار عموم مردم قرار دهند تا از تأثیر اتهامات نادرست جلوگیری کنند. افزایش آگاهی عمومی در زمینه امنیت سایبری و شناخت روش های انتشار اطلاعات نادرست یکی از راهکارهای اساسی برای مقابله با چنین رویکردهای نادرستی از سوی دشمنان است.

مثلا در همین مورد مسئولان مربوطه باید نه تنها مثل سخنگوی وزارت امور خارجه اتهامات مطرح شده را به صورت شفاف و رسمی پاسخ دهند بلکه باید شرایط را برای مخاطبان خود به روشنی مشخص کنند تا مخاطبان اولا خودشان به راحتی متوجه اهداف پشت پرده آمریکایی ها از طرح چنین اتهاماتی در این مقطع زمانی شوند و دوما با این کار تا حد امکان از تاثیرات منفی اتهامات مذکور بر مخاطبان جلوگیری شود.

دومین اقدامی که کشورهای متهم می توانند انجام دهند استفاده از تکنولوژی برای رد ادعاها و اتهامات است. دولت کشور مورد اتهام می تواند از طریق تحلیل های فنی و اثبات پذیر نشان دهد که دخالتی در انتخابات یا فعالیت های سیاسی کشورهای دیگر نداشته است. به کارگیری داده های فنی و گزارش های مستقل می تواند نقش کلیدی در این راستا ایفا کند.

سومین اقدام در این خصوص استفاده از دیپلماسی عمومی و رسانه ای است. در این خصوص استفاده از رسانه های بین المللی برای پاسخگویی به اتهامات و جوسازی ها از اهمیت بالایی برخوردار است. دولت ها می توانند از ظرفیت های رسانه ای خود برای انتشار اطلاعات صحیح و مقابله با پروپاگاندای دشمن استفاده کنند.

و در نهایت به عنوان چهارمین راهکار می توان به همکاری های بین المللی اشاره کرد. در این خصوص کشورهای هدف اتهامات می توانند از طریق همکاری با نهادهای بین المللی مستقل یا سایر کشورها که قربانی چنین اتهاماتی بوده اند به تضعیف این ادعاها کمک کنند. در حقیقت کشورهای مورد اتهام با همکاری سایر کشورها و مطرح کردن تجارب آنهایی که در گذشته تحت تاثیر سیاست یا تکنیک دشمن مورد نظر بودند فضا را برای مخاطبان روشن می کنند و از این طریق اتهامات دشمنان را تضعیف و خنثی می کنند.

در پایان ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که با پیشرفت تکنولوژی امکان این نوع اقدامات نیز افزایش پیدا می کند یا حداقل به صورت تئوری مطرح می شود تا از این فضا برای رسیدن به اهداف پشت پرده استفاده شود. همانطور که عرض کردم در گذشته نیز طرح اینگونه اتهامات در زمان انتخابات آمریکا و اروپا وجود داشته ولیکن هیچکدام مستندات و نتایج مشخص قابل اتکایی نداشتند و صرفا کشورهایی مثل آمریکا با طرح چنین اتهاماتی اهداف مختلف خود را پیگیری می کنند اهدافی همچون فشار سیاسی بین المللی تشویش اذهان عمومی علیه ایران و مصارف داخلی خود را دنبال می کنند که مقابله با چنین اتهاماتی نیز نیازمند یک رویکرد چندلایه و هم افزا در حوزه شفافیت اطلاع رسانی آگاهی بخشی دیپلماسی رسانه و تکنولوژی است.

۳۱۱۲۱۲