ببینید| انتقاد تند جعفر شیرعلی نیا از ممیزی کتاب های حوزه ی دفاع مقدس/ اشتباه کلی ما این است که تاریخ جنگ را به نظامی ها سپرده ایم

به گزارش خبرگزاری اتاق زندگانی  روز چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۳ نشست «معمای آغاز جنگ ایران و عراق» با حضور سردار دکتر حسین علایی فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس محسن رفیق دوست وزیراسبق سپاه امیر مسعود بختیاری از فرماندهان ارشد ارتش ایران در دوره جنگ و جعفرشیرعلی نیا پژوهشگر جنگ ایران و عراق در محل خبرگزاری اتاق زندگانی برگزار شد.

جعفر شیرعلی نیا پژوهشگر تاریخ جنگ ایران و عراق در این مراسم سخنان خود را با یک انتقاد آغاز کرد این که در حالی که بیش تر بحث ها درباره ی مسئله ی جنگ نظامی است ماجرا خیلی فراتر از این است. وی گفت: اشتباه ما این است که تاریخ جنگ را به دست نظامی ها سپرده ایم در حالی که بسیاری از مسائل نیازمند تحقیق و بحث جدی است.

این پژوهشگر تاریخ جنگ در ادامه قرار گرفتن ستاد کل در بالای سر صدور مجوز کتاب های حوزه ی تاریخ جنگ را مورد نقد قرار داد و با برشمردن بندهایی از آیین نامه های آن برای صدور مجوز کتاب های حوزه ی جنگ گفت: «وقتی کسانی را گذاشتیم آن بالا که چنین آیین نامه ای از ذهن شان تراوش می کند خب پژوهش درستی هم شکل نمی گیرد.» مشروح سخنان او را در پی می خوانید:

من یک مقدمه بگویم و آن این است که جالب است مسائل جنگ همیشه خیلی فراتر از مسائل نظامی است؛ ولی اغلب بحث هایی هم که انجام می شود بیش تر انگار قرار است ما یک عملیات نظامی را بررسی کنیم؛ یعنی مهمان ها بیش تر نظامی هستند موضوعاتی که طرح می شود… به نظرم در مسئله ی جنگ ما یک اشتباه کلی داریم و آن این است که اصلا مسئله ی تاریخ جنگ را هم سپرده ایم به دست نظامی ها. یعنی ما یک ستاد کل داریم که مثلا آن را آورده ایم گذاشته ایم بالاسرِ… کسی که مثلا خودش در آن جنگ دخیل بوده… مثلا بالاسرِ تاریخ نگاری هم آمده ایم ستادِ کل را گذاشته ایم. و من چون چندین بار گفته ام من این مسئله را خیلی مهم می دانم. وقتی ما این گونه با مسئله ی جنگ برخورد می کنیم خیلی اصلا معنی ندارد… یعنی ببینید من صحبت هایی که آقای رفیق دوست گفتند آقای علایی گفتند قبلا هم شنیده ام از عزیزان و… ولی خیلی از مسائل ما نیازمند تحقیق است؛ یعنی نیازمند بازبینی است نیازمند بررسی است نیازمند حضور دانشگاه است نیازمند بحث های جدی است. ولی یک عده را آورده ایم گذاشته ایم بالاسرِ تاریخ جنگ و این ها می آیند یک سری آیین نامه و… هم می نویسند که من امروز یک مطلب قدیمی را [در این زمینه] منتشر کردم اشاره ای بکنم؛ می خواهم ببینم با این چیزها اصلا ما می توانیم امید داشته باشیم مسائلی که می گوییم یک بررسی درستی راجع به آن ها انجام شود؟! … ما یک آیین نامه ای داریم در کشور… یعنی ستاد کل را آورده ایم گذاشته ایم بالاسر تاریخ جنگ که مجوز بدهد به کتاب های مان که حالا داغ منم را هم تازه می کند که به کتاب خود من مجوز ندادند. یک سال هم دویدم فقط گفتم تو را خدا بگویید علتش چیست من بروم درست کنم هرجایش را می گویید من آن نکته را طبق همانی که شما می گویید درست می کنم دریغ از این که یک خط به من بگویند این جای کتابت اشکال دارد. در این آیین نامه می گوید که چیزهایی که در صدور مجوز تاثیر دارد:

– یکی «عدم تشکیک در ضرورت ادامه ی دفاع مقدس در زمان های خاص است. مثل ادامه ی جنگ بعد از آزادسازی خرمشهر و…» ببینید ما یکی را گذاشته ایم آن بالاسر می گوید اگر تشکیک کنی اصلا نمی گوید رد کنی تشکیک کنی ممکن است مطلبت مجوز نگیرد. جالب است که این ها را در شعر و… هم وارد کرده اند.

– یک معیار دیگر این است که «عدم ارائه ی چهره ی خشن از رزمندگان در برخورد با دشمن و گروه های معاند و ضد انقلاب» مگر می شود در جنگ رفتار خشن موجود نباشد؟! (از هر طرف) ولی این [بند] می گوید اگر چهره ی خشن نشان دهی ممکن است من به تو مجوز ندهم! فارغ از این که این چهره ی خشن وجود داشته یا اتفاقی که افتاده…

– بعد می گوید: با یک چیزهایی باید مغایرت نداشته باشد این آثاری که تولید می شود. «از جمله با بیانات و رهنمودهای حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری.» یعنی چیزی که شما تولید می کنید نباید با این ها مغایرت داشته باشد.

– بعد می گوید که: «با رویکردهای دفاع مقدس در جنگ تحمیلی [مغایرت نداشته باشد]»؛ یعنی شما همه چیز می توانی بیاری این تو مثلا از چهره ی من خوشت نیاید…

– «انطباق و عدم مغایرت با مضامین قرآن و عترت»

من می گویم وقتی ما یک کسی را یک مجموعه ای را گذاشته ایم بالا که یک چنین آیین نامه ای از آن تراوش می کند بعدا شما انتظار دارید که مثلا بیایند دانشگاهی ها ورود کنند اتاق های فکر شکل بگیرد و…؟!

… خود من که می خواهم اصلا از فضای جنگ بیرون بیایم به خاطر همین است. حالا خوب برای شخص من ممکن است مشکلی نباشد؛ من پی دی اف کتابم را هم منتشر کردم شاید عایدی اش ده برابر حالت معمول چاپی بوده است. اما همه شاید این موقعیت را نداشته باشند. دیگران هم خیلی اعتراض نمی کنند! من احساس می کنم این آیین نامه شاید اگر مثلا در آمریکا یا جای دیگری بود خود کسانی که در تاریخ جنگ بوده اند همه یک طوفانی بپا می کردند که آقا این چه آیین نامه ای است که شما داده اید.

از این موضوع بگذریم. همین چند روز پیش من یک مصاحبه ای دیدم که رئیس بنیاد حفظ آثار می گفت ۹۵ درصد از ناگفته های جنگ منتشر شده و در اختیار مردم است. آخر این درصد را از کجا آورده ای؟! صد درصد آن کجاست؟! آن پنج درصد چیست؟! یعنی یک چیزهایی که آدم احساس می کند کار را ما سپرده ایم دست جاهایی که نشانه ها به ما می گوید که این ها این کاره نیستند.

۲۵۹