کودک را با موبایل آرام نکنید

آفتاب نیوز :

در سال های اخیر؛ دادن وسایل دیجیتالی به کودکان برای مهار کردن ناآرامی و عواطف منفی آنها رایج شده است. اکنون گروهی از پژوهشگران در مجارستان و کانادا به بررسی این موضوع پرداخته اند آیا این راهبرد دادن به اصطلاح «پستانک های دیجیتال» به کودکان که به آن «تنظیم احساسات به وسیله با وسایل دیجیتال» گفته می شود؛ منجر به ناتوانی کودکان در تنظیم موثر احساساتشان در مراحل بعدی زندگی می شود یا خیر.

نتایج این بررسی که در ژورنال «مرزهای روان پزشکی کودک و نوجوان» (Frontiers in Child and Adolescent Psychiatry) منتشر شده است

آنها دریافتند که کودکانی که هنگام عصبانی شدنشان به طور معمول هنگام عصبانیت به آنها چیزهایی موبایل و تبلت داده می شود؛ مشکلات بیشتری در تنظیم احساسات خود دارند.

نتایج نشان داد که کودکانی که والدینشان برای کمک به آرام ماندنشان به طور مرتب به آنها دستگاه های دیجیتال دارای صفحه نمایش الکترونیکی داده بودند؛ یک سال بعد از لحاظ مهارت های مهار کردن خشم و ناامیدی وضعیت بدتری داشتند.

این پژوهشگران همچنین بر اهمیت این موضوع که والدین به کودکان اجازه دهند؛ احساسات منفی را تجربه کنند و نقش مهم آنها در این فرآیند تاکید و به والدین توصیه کردند فرزندان خود را در موقعیت های دشوار راهنمایی کنند؛ به آنها یاری کنند تا احساساتشان را بشناسند و کنار آمدن با این احساسات را به آنها بیاموزند.

دستگاه های بیشتر؛ کنترل کمتر

این پژوهشگران می گویند کودکان مجذوب محتوای دیجیتال هستند؛ بنابراین دادن آنها به کودکان یک راه آسان برای جلوگیری از عصبانیت است و در کوتاه مدت بسیار موثر است. بااین حال؛ پژوهشگران انتظار داشتند که در درازمدت؛ این عمل تاثیربخشی کمی داشته باشد. بیش از 300 والدین کودکان دو تا پنج ساله پرسشنامه ای را تکمیل کردند که استفاده از رسانه کودک و والدین را ارزیابی می کرد.

آنها برای تایید فرضیه خود در سال 2020 این ارزیابی را انجام دادند و یک سال بعد افراد را پیگیری کردند.

آنها دریافتند که وقتی والدین بیشتر از روش تنظیم احساسات دیجیتالی استفاده می کردند؛ یک سال بعد کودکان مهارت های مدیریت خشم و ناامیدی ضعیف تری را از خودشان نشان دادند. کودکانی که برای کنترل احساسات منفی بیشتر به آنها دستگاه دیجیتال داده شده بود؛ در ارزیابی بعدی کنترل کمتری بر عواطفشان نشان دادند.

این پژوهشگران می گویند کودکان باید یاد بگیرند که چگونه خودشان احساسات منفی خودشان را مهار کنند. آنها در طول این فرآیند یادگیری به کمک والدین خود نیاز دارند؛ نه به کمک یک دستگاه دیجیتال.

کج خلقی های کودکان بخشی از روند بزرگ شدن آنها هستند. بااین حال؛ نحوه مدیریت این طغیان های خشم یا ناامیدی می تواند بر رشد عاطفی کودکان تاثیر بگذارد.

کودکان در چند سال اول زندگی شان چیزهای زیادی در مورد خودتنظیمی می آموزند – یعنی واکنش های عاطفی؛ ذهنی و رفتاری به موقعیت های خاص. برخی از این رفتارها در مورد توانایی کودکان در انتخاب پاسخی عامدانه نسبت به پاسخی خودکار است. این پاسخ عنوان «کنترل کوشش مند» شناخته می شود که از محیط – در درجه اول از طریق ارتباط کودکان با والدینشان – آموخته می شود.