چرا فضای امنیتی در گردهمایی ترامپ گسترده تر نبود؟/ وقتی فضای مجازی پر از گمانه زنی می شود

به گزارش اتاق زندگانی به نقل از اکونومیست از زمان جان هینکلی که در مارس 1981 به رونالد ریگان شلیک کرد و زخمی بر او گذاشت؛ تلاش این فرد مسلح تنها برای ترور دونالد ترامپ در یک گردهمایی تبلیغاتی؛ جدی ترین حمله بهک رییس جمهوری یا رییس جمهور سابق آمریکا است. ترامپ آسیب چندانی ندید. جمهوری خواهان و دموکرات ها؛ از جو بایدن تا رییس جمهور این کشور؛ این حادثه و خشونت سیاسی را محکوم کرده اند. انگیزه تیرانداز؛ یک مرد سفیدپوست 20 ساله اهل پنسیلوانیا به نام توماس متیو کروکس؛ مشخص نیست. کروکس خودش به ضرب گلوله ماموران سرویس مخفی کشته شد.همراه با عزاداری برای رهگذری که کشته شد و دیگرانی که مجروح شدند؛ آمریکایی ها می توانند یک نفس راحت بکشند که قاتل در هدف خود شکست خورد. خیلی عصبانی کنند ه است که با یک گلوله یک مرد نامتعادل تمایلات ده ها میلیون رای دهنده ی دموکرات وتو شود.

با این وجود؛ این تقریباً از دست دادن؛ برای بقیه کمپین غم انگیز است. از آنجایی که جمهوری خواهان این هفته در میلواکی برای کنفرانس حزب خود گرد هم می آیند؛ ضروری است که پارتیزان ها در هر دو طرف به جای تحریک بیشتر؛ به دنبال آرام کردن روحیه ملی باشند. این احتمال وجود دارد که برخی برعکس عمل کنند. نامزدی برای مقامات عالی در آمریکا همیشه خطرناک بوده است. چهار رییس جمهور در حال حاضر ترور شده اند و سرویس مخفی تلاش های بی شماری دیگر؛ از جمله برخی از آنها علیه ترامپ در زمان ریاست جمهوری او را خنثی کرده است. با این حال؛ شش دهه است که هیچ قاتلی رییس جمهور آمریکا را نکشته است. شاید این اقبال طولانی؛ آمریکایی ها را به این تهدید ترغیب کرده است که لفاظی های خشون سیاسی را که در سال های اخیر گسترش یافته است؛ بیش از آنکه واقعی باشد؛ عملی به نظر برساند.

سرویس مخفی توسط آبراهام لینکلن اندکی قبل از شلیک گلوله در سال 1865 تاسیس شد. در آن زمان وظیفه آن تعقیب سازندگان پول های تقلبی بود (که در دهه 1860 رایج بود). پس از اینکه رییس جمهور ویلیام مک کینلی در سال 1901 ترور شد؛ آژانس وظیفه فعلی خود را برای محافظت از سیاستمداران ارشد بر عهده گرفت. از آن زمان تا کنون روسای جمهور را ایمن نگه داشته است؛ علیرغم مزیتی که در اختیار تیراندازان بالقوه با وجود تفنگ های پرقدرت و مناظر تلسکوپی است که می تواند بهک تک تیرانداز ماهر اجازه دهد در میدان جنگ در فواصل بیش از یک مایلی کسی را بکشد.

سرویس مخفی بسیار حرفه ای است و از زمان فاجعه بارترین ناکامی خود در جلوگیری از ترور جان اف. کندی در سال 1963؛ حتی بیشتر از این هم شده است. اکنون بیش از 8000 مامور دارد. اما فقط یک سهل انگاری کافیست تا قاتل کارش را انجام دهد. می توان به طور منطقی این سوال را مطرح کرد که چرا فضای امنیتی در مراسم ترامپ گسترده تر نبود. با این حال؛ جنون حدس و گمان در رسانه های اجتماعی در مورد توطیه های فرضی کاملاً بی اساس است. علاوه بر این؛ خطرناک است: می تواند به راحتی منجر به خشونت سیاسی بیشتر شود. سیاستمداران باید از دامن زدن به آن خودداری کنند.

سوء قصد به جان ترامپ به شباهت های بین اکنون و 1968 افزوده است؛ یک سال آشفتگی سیاسی بیشتر. این زمانی بود که برادر jfk؛ رابرت اف کندی؛ در حالی که برای نامزدی دموکرات ها نامزد می شد؛ ترور شد. امسال؛ پسر رابرت؛ که حروف اول خود را به اشتراک می گذارد؛ به عنوان نامزد شخص ثالث در برگه رای حضور دارد. دموکرات ها به زودی دوباره در شیکاگو برای کنوانسیون خود گرد هم می آیند. رییس جمهور فعلی دموکرات تحت فشار است تا کناره گیری کند. خشونت و اعتراضات خیابانی؛ کنوانسیون دموکرات ها را در سال 1968 خدشه دار کرد و احتمالاً به انتخاب یک جمهوری خواه قانونمند؛ ریچارد نیکسون؛ کمک کرد. پلیس این بار باید محکم اما منصف باشد. معترضان باید خویشتن داری نشان دهند.

در حال حاضر نحوه واکنش جمهوری خواهان و دموکرات های ارشد بسیار مهم است. ریگان در سال 1981 با مرگش به شوخی گفت که امیدوار است جراح جمهوری خواه باشد. عاقلانه است که ترامپ نیز به همین شکل عمل کند. اظهارات اولیه او به طرز تحسین برانگیزی آرام بود؛ حتی اگر برخی از متحدانش مخالفان سیاسی او را به خاطر اقدامات ناپسند تیرانداز متهم کرده باشند. ترامپ باید روشن کند که هیچ کس نباید از طرف او انتقام بگیرد. در بهترین حالت؛ تلاش هولناک به جان نامزد می تواند فرصتی برای تنظیم مجدد شرایط این انتخابات فراهم کند.

*منبع: Economist / ترجمه: ماهان نوروزپور

311313