قدرت عکاسی خبری در حادثه ترور ترامپ/ گزارش خواندنی مجله تایمز از عکاسان حاضر در گردهمایی رییس جمهور سابق

به گزارش اتاق زندگانی نشریه تایم در مطلبی نوشت: عکس دونالد ترامپ خون آلود با مشتش در هوا و پرچم آمریکا در پس زمینه به سرعت به عنوان تصویر محوری تیراندازی روز شنبه ظاهر می شود؛ و بدون خبرنگاری سریع و با شمی قوی امکان ثبت نداشت.

قبل از اینکه مشخص شود چه اتفاقی افتاده است؛ ویدیوی سوءقصد در تجمعی در پنسیلوانیا بر صفحه تلویزیون ظاهر شد. با این حال؛ کار ایوان ووچی از آسوشیتدپرس؛ اتاق زندگانی مانی میکر از گتی و داگ میلز از نیویورک تایمز – که تصویرشان شواهدی از عبور گلوله از کنار سر ترامپ را نشان می دهد – قدرت ماندگار عکاسی ثابت را در دنیایی که توسط سیل تصاویر متحرک هدایت می شود؛ ثابت کرد.

تصویر ووچی؛ یکی از عکس هایی که او در روز شنبه گرفت؛ می تواند پیامدهای سیاسی نیز از جهات مختلف داشته باشد – همانطور که تصاویر پاک نشدنی اغلب در روزها و سال ها پس از وقوع رویدادهای مهم انجام می دهند.

پاتریک ویتی؛ ویرایشگر سابق عکس در تایم؛ نیویورک تایمز و نشنال جیوگرافیک گفت: «بدون شک؛ عکس ایوان به عکس قطعی از تلاش برای (قتل) تبدیل خواهد شد. مجموعه ای از جزییات و احساسات پیچیده را در یک تصویر ثابت به تصویر می کشد – مشت بلند شده؛ خون؛ ماموران برای بیرون راندن ترامپ از صحنه و مهم تر از همه پرچم. این چیزی است که ارزش عکس را بالا می برد.»

نیویورک پست روز یکشنبه این عکس را در صفحه اول خود با تیتری منتشر کرد که در آن رییس جمهور سابق را “خون آلود اما از پا در نیامده” توصیف کرد. تایم آن را روی جلدش گذاشت. آتلانتیک در عنوانی درباره داستانی درباره این تصویر نوشت: «یک عکس افسانه ای آمریکایی».

همه اینها یک چیز را روشن می کند: پس از بیش از 175 سال عکاسی؛ تثبیت یک لحظه در زمان برای آیندگان به همان اندازه قدرتمند است که بازگویی آن در ویدیو – و گاهی حتی بیشتر از آن.

تشخیص فوری قدرت لحظه ثبت شده

بسیاری از عکاسان خبری؛ از جمله Gene Puskar از آسوشیتدپرس؛ در مکان های مختلف حول و حوش تجمع روز شنبه در باتلر؛ پنسیلوانیا؛ در حدود 30 مایلی شمال پیتسبورگ مشغول به کار بودند. ووچی یکی از چهار نفری بود که بین صحنه و تماشاچیان مستقر بود. پوشش یک گردهمایی سیاسی یک وظیفه معمولی است که روزنامه نگار مستقر در واشنگتن صدها بار انجام داده است.

ووچی که موقعیت های جنگی در عراق و افغانستان را پوشش می دهد؛ وقتی صداهایی را شنید؛ گفت که فوراً می دانست که این تیراندازی بوده است. او با عجله به سمت صحنه سمت راست ترامپ رفت؛ اما ماموران سرویس مخفی مانع او شدند. او احساس کرد که ماموران سعی می کنند ترامپ را از صحنه خارج کنند و از طرف دیگر وارد یک وسیله نقلیه کنند؛ بنابراین به آنجا رفت.

از آن موقعیت؛ او گفت: “همه چیز برای من باز شد.”

تلاش ترامپ برای بلند شدن و گره کردن مشتش به ووچی دید واضحی از رییس جمهور سابق داد. او گفت آسمان آبی و پرچم در پس زمینه بخش مهمی از این ترکیب بودند. او گفت: «فکر می کنم این داستان نشان می دهد که در حال حاضر کجا هستیم.

ویتی؛ مانند برخی دیگر؛ آن را با عکس جو روزنتال در آسوشیتدپرس از تفنگداران دریایی ایالات متحده در حال برافراشتن پرچم آمریکا در ایوو جیما در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد – تصویری آنقدر بهاد ماندنی برای بسیاری که الهام بخش یک یادبود شد.

ران برنت؛ رییس سابق دانشگاه هنر و طراحی امیلی کار و کارشناس تصاویر می گوید: «فکر می کنم این کار ماندگار و نماد زمانی باشد که در آن هستیم.»

تلاقی تصویر و سیاست

وجود پرچم ممکن است مانند یک برق گیر عمل کند. زیرا این عکس را بهک تصویر سیاسی قدرتمند تبدیل می کند – به ویژه با ستاره ها و خط های راه راه پرچم که اهمیت وضعیت سیاسی را پس از سالهای حادثه 11 سپتامبر بیشتر می کند. پیرز مورگان؛ روزنامه نگار بریتانیایی در ایکس می نویسد: «در حال حاضر یکی از نمادین ترین عکس ها در تاریخ آمریکا – و من گمان می کنم که دونالد ترامپ را به کاخ سفید سوق دهد.»

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس؛ عکس با پرچم کامل از شنبه تاکنون 2327 بار استفاده شده است؛ در حالی که عکس بدون پرچم 1759 بار توسط مشتریان رسانه ای آسوشیتدپرس استفاده شده است. به طور معمول؛ پر استفاده ترین عکس برای یک هفته کامل 700 یا 800 بار دیده می شود.

تصور اینکه تصویر پرچم دار در تبلیغات کمپین انتخاباتی ترامپ یا لوازم جانبی دیده می شود؛ کار سختی نیست؛ درست شبیه به عکس لیوان او از دستگیری اش در جورجیا. حداقل یک وب سایت قبلاً تی شرت هایی با عکس روی آنها می فروخت.

برنت که از توانایی به ظاهر آگاه بودن از اینکه همه چیز در میان چنین تجربه آسیب زا چگونه به نظر می رسد شگفت زده می شود؛ گفت: من می توانم ببینم که از آن به طرق مختلف به عنوان بخشی از تصاویری که او خود را با آنها احاطه کرده است استفاده می شود.

ووچی گفت که نحوه استفاده از این تصویر در گفتمان عمومی جای نگرانی نیست. ووچی که برنده جایزه پولیتزر 2021 برای کارش در پوشش تظاهرات پس از تیراندازی جورج فلوید شد؛ گفت: «نگاه من این است که من حاضر بودم و کارم را انجام دادم و ماجرا را گفتم.»

آثار قابل توجه دیگری از عکاسان در صحنه وجود داشت. برای مثال؛ عکس اتاق زندگانی مانی میکر؛ تصویری بسیار نزدیک از ترامپ در کف صحنه را به تصویر کشید؛ که به سبک جالبی از میان پاهای یک مامور سرویس مخفی که از او محافظت می کرد گرفته شده بود.

عکس میلز برای تایمز یکی از مجموعه هایی است که ترامپ را نشان می دهد که پس از زخمی شدن دستش را به سمت گوشش می برد. مایکل هریگان؛ مامور ویژه بازنشسته اف بی آی که 22 سال سابقه خدمت در این سازمان را دارد؛ پس از بررسی تصاویر با کیفیت بالا اظهار داشت: این تصویر قطعاً می تواند نشان دهنده جابجایی هوا در اثر عبور یک پرتابه باشد.

او افزود: ثبت چنین تصویری با دوربین های معمولی تقریباً غیرممکن است و حتی اگر فرد از آمدن گلوله مطلع باشد؛ شانس گرفتن چنین عکسی یک در میلیون است.

او تاکید کرد: با توجه به شرایط؛ اگر این تصویر مسیر گلوله در هوا را نشان ندهد؛ نمی دانم چه چیز دیگری می تواند باشد.

311311