خلاصه کتاب گوزلریمدن آسیلدیم ( نویسنده حسن ریاضی )

کتاب گوزلریمدن آسیلدیم، اثری عمیق و دلنشین از حسن ریاضی، شاعر برجسته آذربایجانی، دریچه ای به سوی جهان بینی و احساسات ناب انسانی باز می کند. این مجموعه شعر ترکی آذربایجانی، فراتر از کلمات، به روح خواننده نفوذ کرده و تجربه ای کم نظیر از نوستالژی، عشق، طبیعت و تأملات فلسفی ارائه می دهد. این مقاله برای خوانندگانی که به دنبال درک عمیق تر از این اثر هستند، یک راهنمای کامل و تحلیلی است تا با ابعاد مختلف آن آشنا شوند و قدم در مسیر کشف زیبایی های پنهان اشعار بگذارند.

چرا گوزلریمدن آسیلدیم از اهمیت بالایی برخوردار است؟

در دنیای پرهیاهوی امروز که زمان برای مطالعه عمیق هر اثری محدود است، داشتن یک خلاصه جامع و تحلیلی از کتاب گوزلریمدن آسیلدیم نوشته حسن ریاضی، اهمیت بسیاری پیدا می کند. این کتاب، نه تنها مجموعه ای از اشعار، بلکه آینه ای تمام نما از دغدغه ها، عواطف و نگاه فلسفی شاعری است که جایگاهی ویژه در ادبیات معاصر ترکی آذربایجانی دارد. برای علاقه مندان به ادبیات و پژوهشگران، این خلاصه به مثابه نقشه ای راهگشا عمل می کند تا پیش از غرق شدن در دنیای کلمات، چشم اندازی کلی از آن به دست آورند و با آگاهی بیشتر، به کاوش در اعماق آن بپردازند.

کتاب گوزلریمدن آسیلدیم تنها برای بومی زبانان و متخصصان زبان ترکی آذربایجانی نیست؛ مضامین جهانی مطرح شده در آن، از عشق و حسرت گرفته تا طبیعت و هویت، برای هر خواننده ای قابل لمس و تأمل است. این مقاله می کوشد تا با برجسته ساختن این مضامین و ارائه تحلیلی عمیق، پلی میان زبان و فرهنگ های مختلف ایجاد کند و به خوانندگان فارسی زبان کمک کند تا با روح و پیام این اشعار گران بها آشنا شوند، حتی اگر به جزئیات زبانی آن اشراف کامل نداشته باشند.

نگاهی به گوزلریمدن آسیلدیم: جایگاه و ویژگی های کلی اثر

گوزلریمدن آسیلدیم، که معنای لغوی آن از چشمانم آویزان شدم یا در چشمانم معلق ماندم را می دهد، نامی است که خود گویای عمق عاطفی و بصری اشعار حسن ریاضی در این مجموعه است. این کتاب به عنوان جلد دوم از مجموعه ارزشمند آذربایجان شعری به چاپ رسیده و جایگاه ویژه ای در میان آثار حسن ریاضی و ادبیات معاصر منطقه پیدا کرده است. اشعار این مجموعه، غالباً در قالب های کوتاه و با زبانی شیوا و دلنشین سروده شده اند که امکان ارتباطی سریع و عمیق را با خواننده فراهم می آورد.

هدف اصلی از نگارش این اثر، بازتاب واقعیت ها، احساسات، و باورهای یک انسان در بستر فرهنگی آذربایجان است. حسن ریاضی با ظرافت خاص خود، کلمات را چنان کنار هم می چیند که تصویری زنده از زندگی، طبیعت و دغدغه های بشری را پیش چشم مخاطب ترسیم می کند. خوانندگان اصلی این کتاب، همان طور که از محتوای آن پیداست، نه تنها علاقه مندان به شعر و ادبیات ترکی آذربایجانی هستند، بلکه هر کسی که به دنبال ارتباطی عمیق با احساسات انسانی و مضامین فرهنگی است، می تواند از خواندن آن بهره ببرد.

از نظر مشخصات نشر، این کتاب توسط انتشارات موغام در سال 1400 به چاپ رسیده و حدود 120 تا 122 صفحه را شامل می شود. این حجم از اشعار، فرصتی مناسب برای غرق شدن در دنیای شعری حسن ریاضی بدون احساس خستگی به مخاطب می دهد. آنچه گوزلریمدن آسیلدیم را متمایز می کند، نه تنها تسلط شاعر بر زبان و قالب شعری، بلکه توانایی او در انتقال عواطف پیچیده و تفکرات عمیق از طریق زبانی به ظاهر ساده است.

درونمایه ها و مضامین اصلی: روح گوزلریمدن آسیلدیم در کلمات

کتاب گوزلریمدن آسیلدیم همچون آینه ای است که بازتاب دهنده گستره وسیعی از درونمایه های انسانی و اجتماعی است. حسن ریاضی با هنرمندی تمام، احساسات و افکار پیچیده را در قالب کلماتی ساده و دلنشین می گنجاند و از این رو، اشعارش به سرعت به دل می نشینند و مخاطب را با خود همراه می کنند. در این مجموعه، چند مضمون اصلی برجسته تر از سایرین به چشم می خورند که هر یک، بخشی از جهان بینی شاعر را آشکار می سازند.

نوستالژی، عشق و حسرت

یکی از پررنگ ترین مضامین در اشعار گوزلریمدن آسیلدیم، حس عمیق نوستالژی و حسرت است. شاعر با واژگانی حسی و تصویرپردازی های قدرتمند، خواننده را به سفری در گذشته می برد؛ گذشته ای که گاه شیرین و گاه تلخ، اما همیشه بخشی جدانشدنی از وجود اوست. عشق نیز در این میان جایگاهی ویژه دارد، اما نه لزوماً عشقی صرفاً زمینی یا رمانتیک، بلکه عشقی وسیع تر که می تواند شامل عشق به وطن، به خانواده، به خاطرات از دست رفته و به تمام زیبایی های زندگی باشد. حسرت از آنچه بوده و دیگر نیست، یا آنچه باید می بود و نشد، به شکلی لطیف در تار و پود اشعار تنیده شده و با هر کلمه، یادآوری می شود. این احساسات، پلی نامرئی میان شاعر و خواننده ایجاد می کنند و باعث می شوند تا مخاطب، خود را در تجربه های شاعر سهیم بداند.

طبیعت، هویت و ریشه های آذربایجانی

طبیعت آذربایجان با تمام زیبایی ها و ویژگی های منحصربه فردش، همواره یکی از منابع الهام بخش شاعران این دیار بوده است. حسن ریاضی نیز از این قاعده مستثنی نیست و در اشعار گوزلریمدن آسیلدیم، عناصر طبیعی به وفور یافت می شوند. کوه ها، رودها، دشت ها، و حتی باد و باران، تنها پس زمینه ای برای اشعار نیستند، بلکه خود بخشی از شخصیت پردازی و هویت بخشی به شعر محسوب می شوند. این عناصر، با هویت فرهنگی و بومی آذربایجان گره خورده اند و به خواننده حس تعلق و ریشه دار بودن را منتقل می کنند. شاعر با استفاده از این تصاویر، نه تنها به زیبایی های محیط پیرامونش ادای احترام می کند، بلکه به تقویت حس هویت آذربایجانی نیز یاری می رساند. این بخش از اشعار، برای خوانندگانی که به فرهنگ و طبیعت آذربایجان علاقه مندند، بسیار جذاب خواهد بود.

تأملات فلسفی و اجتماعی

علاوه بر مضامین عاطفی و طبیعی، اشعار حسن ریاضی در گوزلریمدن آسیلدیم حاوی لایه های عمیقی از تأملات فلسفی و نقد اجتماعی نیز هستند. شاعر با نگاهی تیزبینانه به مسائل اساسی زندگی، مرگ، امید و ناامیدی می پردازد. او گاهی از روزمرگی ها فراتر رفته و به کنکاش در معنای وجود، گذر زمان و سرنوشت انسان می پردازد. شعری همچون آرزولار چیلیک-چیلیک که در آن آرزوها شکسته و امیدها پاره پاره توصیف می شوند، نمونه ای روشن از این نگاه فلسفی به ناامیدی ها و سختی های زندگی است. در کنار آن، اشاراتی ظریف به مسائل اجتماعی نیز وجود دارد که نشان دهنده دغدغه شاعر نسبت به وضعیت انسان و جامعه است. این بعد از اشعار، برای پژوهشگران و خوانندگانی که به دنبال عمق معنایی در شعر هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

انسان و سرنوشت

نگاه حسن ریاضی به انسان و جایگاه او در هستی، یکی دیگر از نقاط کانونی اشعار گوزلریمدن آسیلدیم است. او به جدال درونی انسان با جبر و اختیار، گذر بی رحمانه زمان و تأثیر آن بر زندگی فردی و جمعی می پردازد. اشعارش گاهی حس کوچکی و آسیب پذیری انسان در برابر نیروهای بزرگ تر را القا می کنند و گاهی نیز بر قدرت اراده و توانایی انسان برای ساختن سرنوشت خود تأکید دارند. این دوگانگی در نگاه، به اشعار عمق و پویایی می بخشد و خواننده را به تفکر درباره جایگاه خود در جهان و مسئولیت هایش وا می دارد. حسن ریاضی با ظرافت خاصی، مرز باریک میان تسلیم و مقاومت را به تصویر می کشد و پیام هایی عمیق را در قالب کلماتی ساده و قابل فهم به مخاطب منتقل می کند.

آرزولار چیلیک-چیلیک، اومیدلر جادار – جادار. حسرت لر یول لاری قایچیلاییر، زامان یویره ک ایل لری قامچیلاییر.

سبک و زبان شعری حسن ریاضی در این مجموعه: چه چیزی گوزلریمدن آسیلدیم را متمایز می کند؟

سبک و زبان شعری حسن ریاضی در گوزلریمدن آسیلدیم، یکی از مهم ترین عواملی است که این مجموعه را از سایر آثار متمایز می سازد. او با تبحری خاص، موفق شده است تا سادگی و روانی زبان را با عمق معنایی بی نظیری درهم آمیزد. این ویژگی باعث می شود که اشعار، حتی برای کسانی که شاید به طور کامل با ظرایف زبان ترکی آذربایجانی آشنایی ندارند، قابل فهم و دلنشین باشند، زیرا حس و حال کلی اثر به واسطه همین روانی زبان، به خوبی منتقل می شود.

یکی از بارزترین ویژگی های سبک حسن ریاضی، استفاده هوشمندانه از واژگان بومی و اصیل ترکی آذربایجانی است. این واژه ها، نه تنها اصالت و بومی گرایی اشعار را تقویت می کنند، بلکه به آن ها طعمی خاص و ملموس می بخشند که ریشه در فرهنگ غنی آذربایجان دارد. این انتخاب کلمات، به اشعار روح می بخشد و آن ها را به بخشی از زندگی روزمره و تجربه جمعی مردم منطقه پیوند می زند.

همچنین، کاربرد استعارات و تشبیه های برگرفته از فرهنگ و طبیعت آذربایجان، یکی دیگر از نقاط قوت سبک حسن ریاضی است. او با الهام از عناصر طبیعی مانند کوه، رود، باد و باران، و همچنین سنت ها و آداب و رسوم بومی، تصاویری زنده و ملموس خلق می کند که به راحتی در ذهن خواننده نقش می بندند. این استعارات، فراتر از زیبایی های بصری، به اشعار عمق و پیچیدگی می بخشند و لایه های پنهانی از معنا را آشکار می سازند.

تأثیر احساسی و معنوی اشعار بر خواننده نیز، نتیجه همین سبک منحصر به فرد است. اشعار گوزلریمدن آسیلدیم فقط کلمات کنار هم چیده شده نیستند؛ آن ها احساسات، خاطرات، و دغدغه هایی هستند که با هنرمندی خاصی به مخاطب منتقل می شوند. این ارتباط عمیق، خواننده را به تأمل وا می دارد و تجربه ای فراموش نشدنی از هم نشینی با دنیای درونی شاعر برای او رقم می زند.

اگر بخواهیم مقایسه ای کلی با سبک سایر شاعران معاصر ترکی داشته باشیم، می توان گفت که حسن ریاضی با حفظ اصالت زبان و ریشه های فرهنگی، توانسته است پلی میان سنت و نوآوری ایجاد کند. او در عین سادگی و صراحت، به عمق فلسفی و اجتماعی اشعار خود وفادار می ماند و این ویژگی، او را در میان هم عصرانش متمایز می سازد. اشعار او، نه تنها خواندنی هستند، بلکه شنیدنی و تأثیرگذار نیز خواهند بود.

حسن ریاضی (ایلدیریم): پشت پرده اشعار گوزلریمدن آسیلدیم

برای درک عمیق تر هر اثر ادبی، شناخت خالق آن امری ضروری است. حسن ریاضی، مشهور به ایلدیریم، نامی آشنا و پرآوازه در سپهر ادبیات معاصر آذربایجان است که پشت هر کلمه از گوزلریمدن آسیلدیم، سال ها تجربه، تفکر و فعالیت ادبی نهفته است. او در بهمن ماه سال 1337 شمسی در روستای جمال آباد سراب، در قلب طبیعت آذربایجان، چشم به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهرهای هریس، مهربان و تبریز پشت سر گذاشت و سپس برای ادامه تحصیلات عالی، وارد دانشگاه علوم پزشکی ایران شد. این مسیر علمی، در کنار ذوق ادبی او، نگاهی خاص و عمیق به جهان پیرامونش بخشید.

از سال 1354، حسن ریاضی به طور جدی وارد عرصه فعالیت های ادبی و فرهنگی شد و به سرعت نامی برای خود دست و پا کرد. او نه تنها یک شاعر برجسته بود، بلکه به عنوان یکی از مؤسسان انجمن های ادبی جهان شناخته می شد که نشان از نقش محوری او در سازماندهی و توسعه فعالیت های ادبی دارد. فعالیت های او تنها به سرودن شعر محدود نمی شد؛ او به نگارش مقاله های ادبی-اجتماعی می پرداخت و همچنین به ترجمه آثار ادبی مهم جهان همت می گماشت که نشان از وسعت دید و علاقه او به فرهنگ جهانی دارد.

در دو دهه پایانی عمر خود، حسن ریاضی نقش های کلیدی و تأثیرگذاری را بر عهده داشت. او سردبیر فصل نامه بین المللی آذری بود که تریبونی برای ادبیات و فرهنگ آذربایجان فراهم می آورد. همچنین، به عنوان دبیر انجمن ادبی فرهنگی حبیب ساهر فعالیت می کرد که این مسئولیت ها، جایگاه و نفوذ او را در جامعه ادبی آذربایجان بیش از پیش تثبیت کرد.

از دیگر آثار مهم حسن ریاضی که نشان دهنده گستردگی فعالیت های اوست، می توان به آنا دیلی – آیین نگارش و دستور زبان ترکی آذربایجانی اشاره کرد که گواه تسلط او بر زبان مادری و دغدغه اش برای حفظ و توسعه آن است. همچنین، مجموعه سه جلدی شناخت نامه ناظم حکمت که به معرفی و تحلیل آثار یکی از برجسته ترین شاعران ترکیه می پردازد، عمق مطالعات و نگاه پژوهشی او را آشکار می سازد.

متأسفانه، این شاعر، مترجم، روزنامه نگار و نویسنده برجسته در مرداد سال 1400 به دلیل ابتلا به بیماری کرونا از دنیا رفت و جامعه ادبی آذربایجان یکی از ستون های خود را از دست داد. اما میراث ادبی او، از جمله کتاب ارزشمند گوزلریمدن آسیلدیم، همچنان زنده و پویاست و به نسل های آینده، نگاهی عمیق به فرهنگ، زبان و احساسات انسانی ارائه خواهد داد. این اشعار، فراتر از زمان و مکان، گواهی بر زندگی پربار و تأثیرگذار حسن ریاضی هستند.

سفر در گوزلریمدن آسیلدیم: بررسی مضمونی فهرست اشعار

برای درک بهتر جهان بینی حسن ریاضی در کتاب گوزلریمدن آسیلدیم، می توانیم نگاهی به فهرست اشعار این مجموعه بیندازیم و آن ها را بر اساس مضامین مشترک گروه بندی کنیم. این کار به ما کمک می کند تا با نقشه راهی واضح تر، به دل اشعار بزنیم و لایه های معنایی پنهان آن ها را کشف کنیم. هر چند تحلیل کامل تک تک اشعار در این مجال نمی گنجد، اما با بررسی عناوین، می توانیم به درونمایه های اصلی هر بخش پی ببریم و یک دید کلی از محتوای کتاب به دست آوریم.

بخش اول: نجوای درون و تصویرسازی های بکر

این بخش از کتاب شامل اشعاری است که غالباً بر محور احساسات درونی، خودشناسی و تصویرپردازی های عمیق و گاه انتزاعی از محیط و انسان می چرخند. عناوینی مانند گؤز لریمدن آسیلدیم (که نام خود کتاب است)، آغ ایشیقدا (در نور سفید) و اوشاق! (کودک!) به خوبی این فضای حسی را نشان می دهند. گؤز لریمدن آسیلدیم می تواند نمادی از بازتاب درونی و اندیشه های معلق در ذهن باشد؛ تصاویری که در چشم شاعر شکل گرفته و به کلمات تبدیل شده اند. آغ ایشیقدا شاید به وضوح و شفافیت درک یا لحظات روشنایی فکری اشاره دارد، در حالی که اوشاق! می تواند بازگشتی به دوران معصومیت و سادگی کودکی باشد، جایی که احساسات ناب و بی غل و غش در اوج خود قرار دارند. این اشعار با زبانی لطیف و پر از احساس، خواننده را به دنیای درونی شاعر دعوت می کنند و از او می خواهند تا با قلب خود، معنای پنهان کلمات را دریابد.

بخش دوم: سفر در جاده های زندگی و تأملات شخصی

بخش دوم، بیشتر به روایت گری از سفر زندگی و تأملات شخصی شاعر درباره گذر ایام و تجربیات زیسته می پردازد. اشعاری مانند سیرلی-سوراقلی یول لاردا (در جاده های اسرارآمیز و پُرسش برانگیز)، مندن قالا انسان لارا (آنچه از من برای انسان ها می ماند) و اوره ییمده آرتان گون لر (روزهایی که در قلبم می افزایند)، به خوبی این مضمون را بازتاب می دهند. این عناوین نشان می دهند که شاعر به دنبال معنا در مسیر پر پیچ و خم زندگی است؛ مسیری که گاه ناشناخته و پر از سوال است. او همچنین به میراثی که از خود به جای می گذارد و تأثیرش بر دیگران می اندیشد، و از گذر زمان و انباشت تجربیات درونی خود سخن می گوید. این بخش، خواننده را با دغدغه های وجودی شاعر همراه می سازد و او را به تفکر درباره مسیر زندگی خود وا می دارد.

بخش سوم: بازتاب جامعه و هستی در آینه شعر

در این بخش، اشعار فراتر از خود و زندگی فردی رفته و به مسائل کلان تر جامعه و هستی می پردازند. عناوینی نظیر قالخ! دونیانی یئنی دن قوراق (برخیز! دنیا را از نو بسازیم) و آج گؤز (چشم حریص) به خوبی این جهت گیری را نشان می دهند. قالخ! دونیانی یئنی دن قوراق ندایی برای تغییر و بازسازی جهانی بهتر است؛ فراخوانی برای اقدام و امید به آینده ای روشن تر. این شعر می تواند شامل نقدی بر وضعیت موجود و تشویق به حرکت به سوی آرمان ها باشد. از سوی دیگر، آج گؤز به احتمال زیاد به طمع، حرص و زیاده خواهی در جامعه انسانی اشاره دارد؛ نقدی بر ویژگی های منفی بشر که منجر به نابرابری ها و مشکلات اجتماعی می شود. این اشعار بیانگر دغدغه های اجتماعی شاعر و نگاه او به انسان در بستر جامعه جهانی هستند.

فهرست اشعار دیگری همچون: گؤرونوش (منظر)، «دونیا» بالام (دنیا، فرزندم)، نسیل لر (نسل ها)، سنین یوخلوغوندا (در نبود تو)، گره ییم (نیاز من)، آدسیز شعر… (شعر بی نام)، من هاردایام!؟ (من کجایم!؟)، بیرزامان لار (زمانی)، دانلودینگ (بارگیری)، بوللور (بلور)، گوللنن ایلغیم لار (سراب های شکوفا)، دوستلاریما (به دوستانم)، قوشلار اوچار (پرندگان پرواز می کنند)، اوچوش (پرواز)، یول لار (راه ها)، گونش (خورشید)، گل! (بیا!)، دوغمالار (خویشاوندان)، نه یاخشی کی! (چه خوب که!)، یانماق وار یانماق (سوختن هست، سوختن)، «خانیم» (خانم)، لای لای آنام (لالایی مادرم)، زامانین هاراسینداییق؟! (در کجای زمان هستیم؟!)، بو نئجه اؤلمک دیر؟! (این چه مردنی است؟!)، 50 یاشین فانتازیاسی (فانتزی 50 سالگی)، سئرچه لر (گنجشک ها)، سن، منیم ایچیمده (تو، در درونم)، تیکانلی مفتیل لر (سیم های خاردار)، دونما (انجماد)، بیرجه – بیرجه (تک تک)، یول (راه)، اونا (به او)، گؤز لری اویولموش (چشمانش کنده شده)، نه گؤردون، نه دوشوندون؟ (چه دیدی، چه اندیشیدی؟)، هاردان گلیب، هارا گئدن یولدا (در راهی که از کجا می آید و به کجا می رود)، درین لشن اوچوروم لار (پرتگاه های عمیق تر)، توخونما! (دست نزن!)، هارای…! (فریاد…!)، قوراقلیق (خشکسالی)، قیزیل ساچلی سئوگیلیم (معشوقه موطلایی من)، اوزاق سولاردا (در آب های دور)، سنسیزلی، من لی (بی تویی، با من بودن)، انتظار (انتظار)، هله دیر کی… (هنوز هم که…)، قیزیلی رؤیالار (رویاهای طلایی)، نرگیزلر (نرگس ها). این عناوین نیز هر یک به نحوی به مضامین فوق الذکر می پیوندند و تنوع و غنای معنایی مجموعه را نشان می دهند.

در اشعار گوزلریمدن آسیلدیم، طبیعت آذربایجان نه تنها پس زمینه، بلکه بخشی از هویت و شخصیت پردازی شعر است.

نتیجه گیری: چرا گوزلریمدن آسیلدیم تجربه ای فراموش نشدنی است؟

گوزلریمدن آسیلدیم بیش از آنکه صرفاً مجموعه ای از اشعار باشد، سفری عمیق به ژرفای روح و فرهنگ آذربایجان است که توسط حسن ریاضی، شاعری با نگاهی نافذ و زبانی دلنشین، رقم خورده است. این کتاب به دلیل مضامین جهانی و انسانی خود، از مرزهای زبانی فراتر رفته و با هر خواننده ای در هر کجای جهان که به دنبال درک احساسات ناب، تأملات فلسفی و ارتباط با ریشه های فرهنگی است، پیوند برقرار می کند.

اهمیت و ارزش ادبی و فرهنگی گوزلریمدن آسیلدیم در چند جنبه کلیدی نهفته است: نخست، توانایی حسن ریاضی در بیان احساسات پیچیده با زبانی ساده و روان، که اشعارش را برای طیف وسیعی از مخاطبان قابل دسترس می سازد. دوم، پرداختن به مضامینی چون نوستالژی، عشق، هویت و دغدغه های اجتماعی که نه تنها بازتابی از شرایط بومی آذربایجان است، بلکه با تجربیات انسانی در سراسر دنیا همخوانی دارد. سوم، استفاده ماهرانه از واژگان بومی و استعارات برگرفته از طبیعت و فرهنگ آذربایجان، که به اشعار اصالت و رنگ و بویی خاص می بخشد.

این مجموعه شعر، نقش بی بدیلی در غنای شعر ترکی آذربایجانی ایفا کرده و جایگاه حسن ریاضی را به عنوان یکی از شاعران پیشرو و تأثیرگذار عصر خود تثبیت کرده است. گوزلریمدن آسیلدیم نه تنها یک اثر هنری است، بلکه سندی از دغدغه ها و آمال یک ملت و یک فرد در پیچ وخم های زندگی است.

خوانش این مقاله تنها دریچه ای کوچک به سوی دنیای وسیع گوزلریمدن آسیلدیم است. برای درک واقعی حس و حال، موسیقی کلام و عمق بی انتهای اشعار، خواندن کامل این کتاب تجربه ای است که هر علاقه مند به ادبیات و فرهنگ را بی شک غرق در تأمل و لذت خواهد کرد. حسن ریاضی با گوزلریمدن آسیلدیم، اثری جاودانه را به یادگار گذاشته که می تواند سال ها الهام بخش و مایه تأمل باشد.

گوزلریمدن آسیلدیم آینه ای تمام نما از دغدغه ها، عواطف و نگاه فلسفی شاعری است که جایگاهی ویژه در ادبیات معاصر ترکی آذربایجانی دارد.