ترامپ نسخه جوانتر و خوش تیپ تر از خود را معاون کرد!/ چه پیامی پشت انتخاب جی.دی.ونس بود؟
به گزارش اتاق زندگانی الانی کامارک در مقاله ای برای اندیشکده بروکینگز نوشت: ترامپ در انتخاب سناتور جی دی ونس از اوهایو به عنوان معاون خود؛ فردی را برگزید که به عنوان نویسنده کتاب پرفروش “مرثیه هیلی بیلی؛ کتابی درباره دشواری بزرگ شدن در فقر؛ به شهرت ملی رسید. در سال 2016؛ او حرف های تندی در مورد ترامپ برای گفتن داشت؛ اما در سال 2022؛ زمانی که برای مجلس سنا نامزد شد؛ با قاطعیت از ترامپ حمایت کرد؛ حمایت او را دریافت کرد و کرسی را به دست آورد.
از آن زمان؛ او یک پیام رسان وفادار به پایگاه ترامپ بوده است. ونس می گوید که انتخابات 2020 “دزدیده شده” است. او افرادی را که به دلیل مشارکت در حمله به کنگره بازداشت شده اند “زندانی سیاسی” خواند و گفت ترامپ باید از تعقیب کیفری مصون باشد. ونس در جای دیگری گفته اگر در 6 ژانویه معاون رییس جمهور بود؛ نتایج انتخابات را تایید نمی کرد. در مورد مسایل دیگر؛ ونس القا کرد که بایدن و دموکرات ها عمداً آمریکایی های میانه را با مسموم می کنند تا از رای دهندگان جمهوری خواه انتقام بگیرند. او گفت که ترامپ باید همه بوروکرات ها را اخراج کند.
کاری که ترامپ در انتخاب ونس انجام داد این بود که نسخه ای جوان تر؛ خوش تیپ تر و واضح تر از خود انتخاب کرد تا وضعیت خود را تقویت کند. در انتخاب معاون رییس جمهور؛ نامزدهای ریاست جمهوری چندین مدل را برای انتخاب دارند. در بیشتر تاریخ آمریکا؛ معاونان رییس جمهور برای “تعادل” انتخاب می شدند. تعادل مورد بحث می تواند جغرافیایی باشد. تعادل همچنین می تواند ایدیولوژیک و باشد. اغلب اوقات؛ پویایی بین رییس جمهور و معاون رییس جمهور از سرد و بسیار صمیمانه به کاملا خصمانه تبدیل می شده است. نتیجه این بود که معاونان رییس جمهوری کنار گذاشته شدند یا کارهای کم اهمیت به آنها سپرشده شد یا برای شرکت در مراسم تشییع جنازه در کشورهای خارجی و شرکت در نقش های عمدتاً تشریفاتی دیگر اعزام شدند.
مدل موازنها تعادل اساساً به دلیل ضرورت انتخاباتی ایجاد شد. اما در چند دهه گذشته؛ مدل متعادل کننده جای خود را به مدل دوم داده است. مدل جدیدی از معاونت ریاست جمهوری در 9 ژوییه 1992 متولد شد؛ زمانی که بیل کلینتون با ال گور در خانه اش در تنسی تماس گرفت و از او خواست تا به او بپیوندد. حتی در مورد کلینتون و گور تعادلی وجود نداشت. گور نیز مانند کلینتون جوان بود. او نیز مانند کلینتون یک جنوبی بود و دارای شجره نامه آیوی لیگ بود. گور مثل کلینتون از جناح محافظه کارتر حزب دموکرات که اخیراً به جنبش دموکرات جدید تبدیل شده بود؛ برخاسته بود. در تمام طول رقابت طولانی و پر درام کلینتون برای نامزدی؛ فرض طبقه سیاسی این بود که ماریو کومو؛ فرماندار نیویورک به عنوان معاون او انتخاب شود. چرا که او با قوانین سنتی مطابقت داشت. او یک شمال شرقی و یک لیبرال مشتاق بود که هم ریشه های جنوبی کلینتون و هم ایدیولوژی دموکرات جدید او را که از بسیاری جهات چالشی برای پایه سنتی لیبرال حزب بود؛ متعادل می کرد. اما کلینتون همه را شگفت زده کرد. تقویت پیام برای کلینتون مهمتر از متعادل کردن وضعیت بود.
کلینتون در کتاب بیوگرافی اش با نام زندگی کلینتون می نویسد: انتخاب او (گور) با عقل متعارف مبنی بر اینکه نامزدهای معاونت ریاست جمهوری باید تعادل سیاسی و جغرافیایی ایجاد کنند؛ مطابقت نداشت. ما همسایه بودیم. او حتی از من کوچکتر بود. و او نیز با شاخه دموکرات نوین حزب شناسایی شد. من معتقد بودم که انتخاب او دقیقاً به این دلیل کار خواهد کرد که تعادل سنتی را برهم می زد.
مدل تقویت کننده از آن زمان به دلیل دو مزیت عمده اش نسبت به مدل متعادل کننده محبوب بوده است: اول این که به نامزد انتخاباتی کمک می کند تا در انتخابات شرکت کند و بهک نامزد کمک می کند تا قدرت را به دست بگیرد. اگر بیل کلینتون ماریو کومو را به عنوان معاون رییس جمهور خود انتخاب می کرد؛ مردمی که به دلیل رویکرد میانه روی او به سیاست جذب او شده بودند؛ از خود می پرسیدند که آیا وقتی یک لیبرال قدیمی با او در رای گیری قرار می گیرد؛ اوضاع به شکل میانه روانه ادامه پیدا خواهد کرد؟
وقتی صحبت از دولت می شود؛ «مدل تقویت کننده» مزایای بیشتری دارد. زمانی که روسای جمهور یا نامزدهای ریاست جمهوری نامزدی را انتخاب می کردند که اوضاع را به تعادل برساند؛ معمولاً فردی را انتخاب می کردند که کاملاً با او موافق نبودند. جای تعجب نیست که تاریخ مملو از جفت رهبرانی است که غالباً در زمان حکومت داری یکسان عمل نمی کردند. اگر معاون رییس جمهور برای “تقویت” پیام نامزد ریاست جمهوری انتخاب شود؛ معاون رییس جمهور می تواند کمک واقعی به رییس جمهور باشد.
مدل مشارکت از زمان انتخاب گور در هر معاونت ریاست جمهوری عادی شده است.
ترامپ در مورد سناتور ونس انتخاب موثری کرده است. ونس نه تنها پیام های اصلی ترامپ را تقویت می کند؛ بلکه به عنوان یک معاون رییس جمهور نیز قابل اعتماد خواهد بود. چیزی که وقتی رییس جمهور مسن باشد بسیار مهم است. ترامپ 78 ساله است. او به رییس جمهور سالخورده کمک می کند تا کارها را انجام دهد و مبارزه را به روش های بسیار موثر ادامه دهد.
*ترجمه: مهسا مژدهی
311312
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ترامپ نسخه جوانتر و خوش تیپ تر از خود را معاون کرد!/ چه پیامی پشت انتخاب جی.دی.ونس بود؟" هستید؟ با کلیک بر روی بین الملل، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ترامپ نسخه جوانتر و خوش تیپ تر از خود را معاون کرد!/ چه پیامی پشت انتخاب جی.دی.ونس بود؟"، کلیک کنید.
