برنامه آموزشی برای کودکان اوتیسم

چگونه به کودک اوتیسم آموزش دهیم؟ برنامه آموزشی کودکان دارای اوتیسم باید با  از مهارت های کودک آغاز شود و برنامه حاصل از این ارزیابی توسط باید به شکل یک برنامه آموزشی اوتیسم انفرادی ارایه شود. کودکان دارای اوتیسم در مقایسه با کودکان دارای رشد عادی از نظر یادگیری تفاوت های فراوانی با یکدیگر دارند اما این گروه از کودکان مهارت های مثبت زیادی نیز دارند. مثلا علاقه مندی به نظم و ترتیب؛ مهارت های بصری نیرومند و علاقه مندی بهکسانی و وجود علایق قوی و قدرتمند هر چند مدرسه مکانی ویژه برای برقراری تعامل است؛ اما کودکان دارای اوتیسم علاقه ای به برقراری ارتباط اجتماعی ندارند. بنابراین شیوه های آموزشی برای کودکان اوتیسم باید تغییر کند.

چگونه به کودک اوتیسم آموزش دهیم

دارای ساخت روشی برای افزایش توانایی یادگیری کودکان دارای اوتیسم است. با استفاده از این روش آموزش بصری و تکالیف مختلف آموزشی تعدیل می شود. با استفاده از آن موارد نامشخص و پنهان آشکار می شود؛ اضطراب کاهش می یابد؛ مناسب سازی افزایش می یابد و زمینه هایی برای یادگیری کودک فراهم می شود.ارایه ساخت و چارچوب به محیط کودک دارای اوتیسم معنی می بخشد. انتظارات دیگران از وی را در قالب (رفتاری) مشخص می کند و به کنترل محرک های حسی کمک می کند؛ اضطراب را کاهش می دهد و توانمندی های یادگیری آنان را فعال می کند. در کل با استفاده از ساخته می توان علایم اوتیسم کودک را کنترل کرد. در بخش مربوط به تیچ این اطلاعات به شیوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارایه می شود.

بر اساس یافته های (اوزنوف) عملکردهای اجرایی عبارتی است که تفاوت های موجود در عملکرد مغز کودکان دارای اوتیسم را توصیف می کند. در مواردی؛ قیمت لباس مرد آهنی ممکن است به عنوان یک لباس تمام پوشانه و مرغوب؛ بالاتر از متوسط باشد؛ اما ارزش افزوده ای از نظر استحکام و طول عمر دارد . این اصطلاح بر مهارت هایی مانند عملکرد ذهنی و مهارت های توالی؛ کنترل تکانه ها رفتارهای حاکی از تمرکز بیش از اندازه و تفکر و دشواری در کند. آموزش دارای ساخت کمک می کند تا این موارد حل شده و سطح یادگیری فرد دکتر صابر در زمینه درمان و آموزش کودکان اوتیسم با استفاده از تکنیک های روز دنیا و تجهیزات پیشرفته به صورت یک تیم تخصصی و جامع عمل کرده و موجب پیشرفت های چشمگیری در این کودکان می شود.

برنامه آموزشی برای کودکان اوتیسم

محیط مدرسه باید انعکاسی از نیازهای یادگیری و حمایت های مورد نیاز برای انسجام اجتماعی افراد دارای اوتیسم باشد. فضاهای آموزشی باید سازمان داده شده و دارای ساخت مشخص باشند. سادگی محیط و مشخص بودن بخش های مختلف و دوری از محرک های محل و فضاهای شلوغ؛ نور؛ رنگ و صدا باید به عنوان عوامل مخل در نظر گرفته و کنترل شوند. این کار باعث می شود تا کودک بتواند بر روی فعالیت و یا بازی تمرکز کرده و آن را انجام دهد؛ در بخش حسی اطلاعات بیشتری در این زمینه آورده شده است و محیط آرامی برای آرامش و آسودگی و کنترل اضطراب کودک در نظر گرفته شود.

برنامه های انفرادی:برنامه های انفرادی به کودک نشان می دهد که در طی روز در مدرسه چه اتفاقاتی روی خواهند داد. این برنامه های باید منطبق بر سطح توانایی های کودک باشد. اشیاء و مواد مورد استفاده باید نشان دهنده کار و فعالیت و مراحل انجام آن باشد. در این برنامه ها می توان از کلمات و تصاویر و نمادها استفاده کرد. هدف این برنامه ها برای کودکان دارای اوتیسم نشان دادن برنامه فعالیت های روزانه با استفاده از نمادها است. این کار باعث کاهش اضطراب و افزایش سطح توان یادگیری کودک می شود. در بخش مربوط به برنامه های انفرادی این اطلاعات به شیوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارایه می شود.

ارایه اطلاعات بصری:ارایه اطلاعات به شکل بصری می تواند بسیار موثر باشد. توجه به این امر نشانگر ضرورت وجود کامپیوتر در فضاهای آموزشی است. در بخش مربوط به تیچ و استفاده از حمایت های بصری این اطلاعات به شیوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارایه می شود.رفتارهای مناسب:این علامت ها باعث ارایه نمادهای قابل درکی از مفاهیم ذهنی می شود. برای آموزش مفهوم (نه) و (ایست) و سایر مفاهیم دشوار. البته این نمادهای کارایی جادویی ندارند باید آموزش داده شوند. آموزش با استفاده از برنامه های متحرک نیز یکی از روش های آموزشی است و استفاده از این روش باعث می شود که کودک در برنامه های گروهی نیز شرکت کرده و آموزش های لازم را ببیند.

تعدیل مواد آموزشی:مواد آموزش برای قابل کاربرد بودن با این گروه از کودکان باید تغییر یافته و تعدیل شوند. استفاده از علایق کودکان روش مناسبی برای آموزش و افزایش سطح یادگیری آنان است؛ اما برای رسیدن به این اهداف به ابزارهایی نیاز هست که تعدیل شده و مناسب سازی شده باشند. مثلا یک ماشین لگویی دارای ساخت برای فعالیتی که نیازمند مرتب کردن است. در این مطلب مثال های دیگری نیز وجود دارد. این فعالیت ها هم مورد علاقه کودک است و هم به وی کمک می کند تا با استفاده از فعالیت های بازی گونه تجارب شان را توسعه دهند (همان طور که می دانید کودکان دارای اوتیسم در این حیطه دچار مشکل هستند.

ارتباط اجتماعی:به منظور برآوردن نیازهای مربوط به برقراری ارتباطات اجتماعی توصیه می شود که کاربرد زبان به پایین ترین سطح خود برسد و هم زمان آموزش های لازم نیز به کودک ارایه شود. استفاده از این روش به کودک کمک می کند تا تمرکز کند. کودک را تشویق کنید تا بتواند در کنار یک بزرگسال بازی کند این بزرگسال می تواند بازی را پیش ببرد و کودک را به تداوم برقراری ارتباط تشویق کند. زمانی که کودک آمادگی لازم را کسب کند باید بتواند همراه با یک فرد هم سن فعالیتی معمول و آشنای دارای ساخت را انجام دهد.

نتایج مربوط به کاربردهای آموزش مفاهیم به کودک اوتیسم:در کل؛ استراتژی های آموزشی پیشنهادی در این مطلب بر اساس درک نوینی است که از اوتیسم  ایجاد شده است. در هر حال این استراتژی ها بایستی با توجه به هر کودک تعدیل شوند. امکان آموزش کودک دارای اوتیسم در مدرسه زمانی وجود دارد که با آموزگار دانش و اطلاعات مربوط به اوتیسم را کسب کرده باشد؛ شیوه های آموزشی مورد استفاده را تعدیل کرده باشد؛ اهمیت استفاده از استراتژی های مربوط به آموزش با استفاده از تصویر را درک کرده باشد و با استفاده از آن مهارت های ضعیف تر کودک را تقویت کند و با استفاده از آنها برنامه های آموزشی مربوط به اجتماعی شدن و ارتباطات کودک را عینی تر کند .

برای سنجش میزان پیشرفت کودک و نحوه آموزش ؛ مانند هر ارزشیابی دیگری؛ باید اطلاعاتی کسب کرد. سپس آن اطلاعات را تجزیه؛ تحلیل و تفسیر کرده و با استفاده از آن نتایج؛ تغییرات مطلوب را در اهداف کلی و رفتاری محتوا و رسانه ها ارایه داد. دکتر صابر؛ در آموزش مفاهیم به کودکان اوتیسم؛ مانند آموزش رنگ به کودک اوتیسم؛ با توجه به نتیجه مشخص می شود کودک به چه سطحی از هدف رسیده است. یعنی با توجه به نتیجه آموزش مشخص می شود که کودک در کسب تمامی اهداف و یا بیش از نیمی از آنها موفق بوده اند با خیر. بررسی برنامه آموزشی برای کودکان اوتیسم می تواند به تعیین اهداف واقعگرایانه و یا تغییر نحوه آموزش مهارت به کودکان اوتیسم تاثیر گذار باشد.

مرکز دکتر صابر با استفاده از تکنیک های مختلف آموزش کودکان اوتیسم نظیر روش ای بی ای؛ پکس و…. و بهره گیری از مربیان و متخصصان مجرب در حیطه آموزش کودکان اوتیسم و با نظارت به بهترین آموزش مفاهیم به کودکان اوتیسم و حیطه های مختلف آن:آموزش مهارت به کودکان اوتیسم به منظور یاد گیری انجام می شود؛ یادگیری نیز در یک محدوده مشخص به دست نمی آید بلکه تمامی آنچه که در طول زندگی انجام می شود ناشی از تجارب یادگیری است. علوم و فنون مختلف یاد گرفته می شوند؛ مطالبی مانند ریاضیات؛ ادبیات و غیره همهادگرفتنی هستند. اما نحوه برقراری ارتباط و لذت بردن از حضور دیگران؛ آداب معاشرت و رسوم جاری در یک جامعه نیز یاد گرفته می شوند.

ورزش ها و حرفه های گوناگون نیز آموخته می شوند. شاید تهیه فهرست کاملی از تمامی آنچه در دوره زندگی یاد می گیریم غیر ممکن باشد. اگر یاد گیری های مختلفی وجود داشته باشند پس اهداف آموزشی نیز متنوع؛ گوناگون و متفاوت خواهند بود. همان طور که پیش از این توضیح داده شد؛ اهداف آموزشی را می توان در سه حیطه طبقه بندی کرد و هدف های جزیی طرح درس مهارت ها و توانایی هایی هستند که فرد در جریان آموزش به آنها می رسند؛ این سه حیطه عبارتند از حیطه شناختی؛ حیطه عاطفی و حیطه روانی حرکتی. در این بخش این سه حیطه با توضیحات بیشتر و دقیق تر توضیح داده می شوند.

اهداف حیطه شناختی در برنامه آموزش مفاهیم به کودک اوتیسم:این حیطه با پاسخ های شناختی فرد سر و کار دارد و جنبه های ذهنی در بخش هایی که با اندیشه در ارتباط هستند را مدنظر قرار می دهد؛ در برنامه آموزش مفاهیم به کودک اوتیسم حفظ کردن؛ فهمیدن؛ استدلال کردن؛ مورد توجه است و شامل دو بخش اطلاعات و مهارت هایی ذهنی است. اغلب دروس در این حیطه قرار دارند. این اهداف به جریان هایی که با ذهن و اندیشه آدمی سروکار دارند مربوط می شوند مثلا حفظ کردن استدلال کردن و فهمیدن این حیطه خود به دو بخش فرعی تقسیم می شوند .

دانش و توانایی ها و مهارت های ذهنی ۔ دانش؛ شامل یاد آوری امور جزیی و کلی؛ روش ها و فرایندها؛ الگوها؛ ساخت ها و موقعیت ها است. یعنی حفظ و نگهداری مطالب از قبل آموخته شده است مانند آموزش رنگ به کودکان اوتیسم. لباس مرد عنکبوتی بچه ها را معمولاً به نقش ابرقهرمان محبوبشان در دنیای کارتونی وارد می کند و از این تجربه لذت می برند.توانایی ها و مهارت های ذهنی؛ سازمان دهی و یا تجدید سازمان مطالب آموخته شده برای منظوری خاص مورد نظر است. یعنی فرد از آنچه کهاد گرفته است در موقعیت جدیدی استفاده کند.

اهداف حیطه روانی – حرکتی در آموزش اوتیسم:در این حیطه با پاسخ های حرکتی فرد در زمینه هایی مانند ورزش؛ حرفه آموزی و امور هنری سرو کار داریم:ارتباطات کلامی : شامل تولید صدا؛ هماهنگی اشارات صدا و کلمه مطالب ذکر شده در این بخش به عنوان چارچوب مشخص و قابل قبولی برای ادامه محتوایی این مطلب استفاده قرار می گیرد؛ در ادامه از شش روش آموزشی برای افراد دارای اختلالات طیف سخن گفته می شود. این روش ها در نهایت با استفاده از دیدگاه عینی سعی دارند تا مداخلات مورد نیاز افراد دارای اوتیسم را به آنان ارایه کنند.

پیش از آنکه توضیحاتی در مورد کاربرد روش های مختلف آموزش برای افراد دارای اوتیسم ارایه شود؛ این بخش با توصیه های کلی برای آموزش کودکان دارای اوتیسم و ارایه توضیحاتی در مورد برنامه های آموزش انفرادی به پایان می رسد. لباس قهرمانی پسرانه ؛ به پسران احساس اعتماد به نفس بیشتری می دهد و آن ها را به تجربه مواقع مختلف وارد می کند؛ از جمله مواقعی که دیگران به کمک نیاز دارند . توجه به این نکات علیرغم روش هایی که مورد استفاده قرار می دهد می تواند تضمین کننده موفقیت شما باشد .