با اجرای این قانون حجاب واقعا قرار است چه کسانی تنبیه شوند؟!

«تنبیه نکنیم این بار لااقل!» عنوان یادداشت مجید رضاییان است که در آن آمده؛ اصل حرف این است که این بار آیا مردم قرار است بابت رایی که داده اند تنبیه شوند یا نه برعکس قرار است همه برمبنای «وفاق و همدلی» قاطعانه «روند تغییر» را بپذیریم صادقانه البته. اگر این گزاره را پذیرفته باشیم تشخیص اولویت ها کار دشواری نیست ابدا.

 این تشخیص کار استراتژیست های کشور در «کانون های تصمیم ساز» است نه «کانون های تصمیم گیر.» ماتریس آیزنهاور به ما چه می گوید؟ «مدیریت وظایف» به موازارت «مدیریت زمان» تکلیف را برای سیاستمداران یک سیستم سیاسی روشن می کند. یک ماتریس بسیار پیچیده و در عین حال بسیار سهل و ساده. همین ماتریس به ما نشان می دهد که پذیرش FATF و رفع فیلترینگ در اولویت است یا ابلاغ قانون حجاب و عفاف؟ افزون بر آن کدام یک روند تغییر را کلید می زند؟ برای نهاد های بالادستی و تصمیم ساز کشور نیز کدام مهم تر است؟

بدانیم در صورتی که در تشخیص اولویت ها دچار خطا شویم دقیقا از نظر رای دهندگان به مسعود پزشکیان و دولت چهاردهم این خواهد بود که باز هم قرار است پس از تعیین تکلیف کشور پای صندوق های رای «تنبیه» شوند اتفاقی که مسبوق به سابقه است. با این تفاوت که این بار با دفعات پیشین هرگز یکسان نیست. چرا؟ زیرا «سرمایه اجتماعی» بزرگ ترین حلقه مفقوده ای است که امروزه همه باید نسبت به آن توجه کنیم بی توجهی به این امر برابر است با خالی کردن زیر پای سیستم و امید های اندکی که ایجاد شد. همان ماتریس نیز به ما می آموزد که ما در مدیریت زمان دچار کمبود هستیم و برای بسیاری از امور حاشیه ای نه تنها فرصت نداریم که موارد اصلی هم با بحران مدیریت زمان مواجه است. 

 اینک شرایطی با ابلاغ قانون حجاب و عفاف فراهم شده که نه تنها ناامیدی ها را افزون کرده بلکه دولت چهاردهم را زمین گیر خواهد کرد. اگر هدف همین است که بحثی باقی نمی ماند؛ ولی اگر چنین هدفی وجود ندارد تلاش برای متشنج کردن جامعه به سود کیست؟ تنبیه چه کسانی را دنبال می کند؟ رفع تحریم مهم تر است یا مساله حجاب؟ حذف فیلترینگ و رونق کسب و کار های اینترنتی مهم تر است یا مواردی دیگر مانند این قانون؟

 زیاد شنیده ایم این واژه را: «تصمیم درست دیرهنگام». ما خوش اقبال باشیم تازه در این مقطع قرار خواهیم گرفت حالا تصور کنید که همین تصمیم های دیرهنگام هم بخواهد با چالش مواجه شود در آن صورت از دست ماتریس آیزنهاور و استراتژیست ها هم کاری بر نمی آید. همین.