ایران و پاسخ به تجاوز اسرائیل

در این ارتباط به نظر می رسد که ضمن ضرورت داشتن یک تحلیل واقعی از شرایط چندین اصل باید مورد توجه قرار گیرد. نخست مسئولیت مشترک پشتیبانان اسرائیل در این عملیات تجاوزکارانه است. دوم امنیت جمعی ملت های منطقه و سوم حفظ امکان خروج از مارپیچ تصاعد درگیری و تشدید منازعه که خواسته ی اسرائیل است.     

1. با توجه به مواضع رسمی اعلامی و اخبار انتشار یافته در مورد این تجاوز به نظر می رسد که اسرائیل در این حمله سیستم دفاع هوایی ایران را هدف قرار داده است که منجر به شهادت دو تن از رزمندگان سرافراز ارتش این سرزمین شد. البته این رژیم آپارتایدی در تجاوز پیشین خود نیز سیستم دفاع هوایی ایران در اصفهان را هدف قرار داده بود. این که این رژیم در نیت پلیدش تا چه حد موفق بوده است نیاز به اطلاعات تکمیلی و دقیق دارد که خارج از صلاحیت و توان این قلم است. لیکن به نظر می رسد که او در اندیشه ی تداوم تجاوزکاری خویش است و در این صدد است که از این رهگذر اقدام به تضعیف دفاع هوایی ایران کند تا بتواند در صورت ادامه نزاع برای دفعات بعد قدرت مانور بیشتری داشته باشد.
2. با توجه به اعلام رسمی این رژیم احتمالا عملیات نظامی وی در این مرحله به پایان رسیده است لیکن این به معنی اتمام عملیات نیست. قاعدتا با توجه به سوابق اقداماتی که از او سراغ داریم احتمالا اقدام به ترور برخی شخصیت های سیاسی و نظامی و یا سایر اقدام های خرابکارانه و موذیانه در ایران بدون پذیرش مسئولیت نماید. از این رو سیستم اطلاعاتی ایران باید در حد بالای هوشیاری باشد.
3. دفاع از خود به هر نحو و در زمان مقتضی حق ذاتی ایران است و بر اساس ماده ۵۱ منشور سازمان ملل رسمیت و مشروعیت بین المللی یافته است. قاعدتا این پاسخ باید متضمن بازدارندگی از تجاوزهای بعدی متجاوز باشد. پیش و در جریان این تجاوز و پس از آن مشخصا امریکا و بریتانیا پیوسته بر حق دفاع از خود از سوی اسرائیل تاکید می کردند. حال آن که اسرائیل آغازگر تجاوز بود. با این وجود امریکا اعلام نموده است که در جریان این عملیات تجاوزکارانه حضور نداشته است گرچه تردیدهایی در این باره وجود دارد. هم چنین امریکا و بریتانیا بدون محکوم نمودن تجاوز اسرائیل و با تاکید مجدد بر حق دفاع از خود او هر دو از ایران خواسته اند که از پاسخ به این تجاوز خودداری کند و سطح تنش را پایین بیاورد. پیشنهاد این قلم این است که با توجه به مسئوولیت امریکا در تسلیح اسرائیل و حمایت های همه جانبه مالی نظامی اطلاعاتی و سیاسی از اسرائیل و درخواست خود از ایران تعهد نماید که از تجاوزهای بیشتر نظامی و خرابکارانه اسرائیل شامل اقدام های ضد امنیتی و تروریستی علیه ایران جلوگیری نماید و آتش بس را در منطقه مستقر کند. قاعدتا امریکا که از اسرائیل در حد ایالت 51 خود دفاع می کند باید مسئولیت حمایت های خود از اسرائیل را بپذیرد و درخواست وی باید همراه با تعهد باشد. در این صورت است که این اقدام می تواند یک اقدام بازدارنده محسوب گردد. و گرنه این درخواست بی معنی است.
4. کشورهای منطقه با شدت و ضعف های متفاوت تجاوز اسرائیل به سرزمین ایران را محکوم کرده اند. آنان به خوبی می دانند که ایده ی توسعه طلبانه صهیونیسم شامل بسیاری از سرزمین های عربی خواهد بود و به قول معروف این شتری است که درِ خانه ی آنان نیز خواهد خوابید. اگر تا کنون به هر دلیل تفرقه بر این منطقه حاکم بوده است اکنون زمان آن است که کشورهای منطقه با هدایت و راهبری سازمان ملل و احیانا مشارکت قدرتهای بین المللی به منظور حفظ امنیت منطقه اقدام جمعی نمایند. برگزاری یک کنفرانس صلح در منطقه با هدایت و راهبری سازمان ملل در این مقطع زمانی می تواند راه گشا باشد.
5. ایران به عنوان کشوری که سرزمینش مورد تجاوز قرار گرفته است قطعا باید تمام امکانات لازم برای دفاع از سرزمین را تامین نماید. این در حالی است که جمهوری اسلامی هیچ گاه دیپلماسی را در ادامه قدرت نظامی نیز نباید از یاد ببرد- هم چنان که نبرده است و همواره باید آمادگی لازم برای خروج از مارپیچ تصاعد در موقعیت مناسب را داشته باشد. منافع ملی ایران در استقرار صلح پایدار است. حال آن که تداوم حیات اسرائیل در جنگ و خون ریزی است.