آموزش و پرورش باید اولویت دولت باشد

آفتاب نیوز :

وزارت آموزش و پرورش یکی از پرچالش ترین حوزه های اجتماعی است. از آنجا که بنیان جامعه در این حوزه پایه گذاری می شود؛ آموزش اولین قدم برای پشبرد اهداف تعیین شده در کشور است و توجه به این حوزه باید در اولویت دولت قرار گیرد.

اما متاسفانه چند سالی است بی توجهی به این حوزه بیش از هر زمان دیگری باعث شده هم عدالت آموزشی نادیده گرفته شود و هم بسیاری از معلمان و فرهنگیان از شرایط کاری و حقوقی خود ابراز نارضایتی کنند.

این در حالی است که حتی طرح رتبه بندی هم نتوانست رضایت خاطر بسیاری از معلمان را جلب کند و از همین رو بسیاری از آن ها انگیزه کار را از دست داده اند.

در چنین شرایطی بحران در مدارس دولتی هم یکی از مسایلی است که باید به آن توجه کرد. کیفیت خدماتی که در این مدارس ارایه می شود تفاوت فاحشی با کیفیت تدریس و خدمات در مدارس غیردولتی و غیرانتفاعی دارد.

سبدگردان آسمان

همین موضوع است که نشان می دهد دیگر اصل 37 قانون اساسی در حوزه آموزش از درجه اعتبار ساقط شده است. طی سال های گذشته بار ها و بار ها معلمان به عدم تناسب حقوق و معیشت خود اعتراض کردند؛ اما طی تمام این اتفاق ها نه تن ها مسیولان گامی در جهت بهتر شدن شرایط برنداشتند که با تهیه طرح رتبه بندی و اجرای غیراصولی آن موجبات نارضایتی بیشتر فرهنگیان را فراهم کردند.

حال باید دید دولت چهاردهم چه برنامه هایی برای این حوزه دارد. هرچند اینکه کاندیدا ها در میزگرد های سیاسی و برنامه مناظراتی خود بیشتر حول محور مسایل سیاسی حرف می زنند و هیچ کدام از آن ها اشاره ای به کابینه پیشنهادی خود ندارد؛ نمی تواند نشانه خوبی برای حوزه های مهمی مانند آموزش و پرورش باشد.

سال هاست حوزه آموزش و پرورش دیگر در اولویت نیست

خشایار رافعی؛ دبیر و کارشناس آموزش؛ دراین باره به تجارت نیوز می گوید: متاسفانه سال هاست برخلاف شعار ها و وعده هایی که مسیولان این حوزه می دهند؛ آموزش و پرورش دیگر در اولویت دولت ها نیست. مساله اینجاست که در اکثر کشور های دنیا بخش آموزش از اولویت خاصی برخوردار است و توجه به رضایت مندی معلمان یکی از اصول دولت هاست. 

او می افزاید: متاسفانه در کشور ما نه تن ها اصل 37 قانون اساسی؛ که در مورد عدالت آموزشی حرف زده؛ رعایت نمی شود که حتی کرامت انسانی معلمان هم در بسیاری موارد نادیده گرفته شده و با آن ها به گونه ای رفتار می شود که انگار نقش مهم شان در تربیت و آموزش نسل آینده کشور دیده نمی شود.

آموزش و پرورش شعارزده است

این کارشناس آموزش ادامه می دهد: نه فقط در حوزه آموزش و پرورش شعارزدگی دیده می شود که در تمامی حوزه ها این مشکل وجود دارد. متاسفانه مسیولان فکر می کنند با بزرگ نمایی موفقیت های کوچک و نادیده گرفتن مشکلات بزرگ می توانند امید به جامعه تزریق کنند. در حالی که چنین روشی در طولانی مدت نتیجه عکس دارد.

رافعی اضافه می کند: چرا باید جامعه فرهنگیان ما با مشکلات معیشتی مواجه باشد. چرا باید عدالت آموزشی در کشور ما زیر سایه مدارس غیردولتی و غیرانتفاعی از بین برود. چرا در این شرایط که طی سه سال گذشته بنا بر هر دلیلی ما بیشترین افت تحصیلی را شاهد بوده ایم؛ وزیر آموزش و پرورش باید از فتح قله ها بگوید.

دولت چهاردهم باید تحول بزرگی در آموزش و پرورش ایجاد کند

خشایار رافعی می گوید: دولت چهاردهم با این سیستم کنونی که بر آموزش و پرورش کشور حاکم است چالش های بسیاری خواهد داشت. در واقع این حوزه نیازمند تحولی بزرگ است. پیش از همه باید تکلیف عدالت آموزشی مشخص شود. با این شرایطی که الان برای کنکور در نظر گرفته شده؛ شانس کسانی که در مدارس دولتی درس می خوانند برای راهیابی به دانشگاه بسیار پایین آمده است.

او ادامه می دهد: از سوی دیگر نارضایتی موجود در بین اکثر فرهنگیان به دلایل معیشتی و جایگاهی باعث شده کیفیت تدریس در بسیاری مدارس به خصوص مدارس دولتی که معلم ها در آن از هیچ امکانات خاصی بهره مند نیستند تحت بررسی قرار گیرد و یک بار برای همیشه این میزان تبعیض در حوزه آموزش از میان برداشته شود.

قانون رتبه بندی یا حذف یا اصلاح شود

این کارشناس آموزش درباره اقداماتی که دولت آینده می تواند برای بهبود معیشت معلمان انجام دهد توضیح می دهد: قبل از هر چیز قانون رتبه بندی باید حذف یا از اساس بازنگری شود. متاسفانه این قانون با هدف بهبود وضعیت معیشت معلمان تصویب و اجرایی شد؛ اما در نهایت نه تن ها رضایت مندی ایجاد نکرد که باعث شد بسیاری از معلمان بعد از سال ها خدمت نتوانند در جایگاه شایسته خود قرار بگیرند.

آینده سرزمین ما دست معلمان است

رافعی در پایان تاکید می کند: دولت چهاردهم باید قبل از هر چیزی به این مساله ایمان داشته باشد که آینده سرزمین ما دست معلمان و حوزه آموزش و پرورش است. اگر قرار است امید در جامعه جاری و ساری شود؛ از مدرسه باید شروع کرد. اگر قرار است افراد متخصص برای آینده کشور پرورش دهیم؛ این افراد از مدارس بیرون می آیند. اگر قرار است در جامعه جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم؛ قبل از هر چیز باید پایه های آموزشی در کشور را قوی کنیم.