نیویورک تایمز: بایدن در اقدامی شجاعانه از انتخابات کناره گیری کند

به گزارش اتاق زندگانی؛ نیویورک تایمز در مطلبی تحت عنوان «شجاعانه ترین کاری که جو بایدن می تواند انجام دهد» نوشت: «در سال 1977؛ رونالد ریگان افکار خود را در مورد جنگ سرد با دستیار خود ریچارد آلن در میان گذاشت. ریگان گفت ایده من از سیاست آمریکا در قبال اتحاد جماهیر شوروی ساده است و برخی می گویند ساده انگارانه. اینکه ما برنده می شویم و آنها می بازند.»

برت استفنر در این مطلب می نویسد: «امسال؛ جو بایدن هدف از ریاست جمهوری خود را مبارزه با اقتدارگرایی در داخل و خارج از کشور دانست. نظریه پیروزی او چیست؟

به نظر می رسد که او نظریه ای ندارد. سبک حکومت او مدیریت تهدیدهاست؛ نه شکست دادن آنها. او تلاش کرده است تا تسلیحات کافی را برای اوکراین فراهم کند تا از ولادیمیر پوتین شکست نخورد. اما حتی قبل از اینکه جمهوری خواهان کنگره مجبور به توقف هزینه ها شوند؛ او تمایلی به دادن انواع یا تعداد سلاح های مورد نیاز اوکراین برای بیرون راندن نیروهای روسی از قلمرو آن نداشت.

به گزارش اتاق زندگانی؛ او در مورد برنامه های هسته ای ایران تلاش کرد تا انتقاد دیپلماتیک را کاهش دهد.

او قول داده است که در صورت تهاجم به تایوان دفاع کند. اما هزینه های نظامی پیش بینی شده ایالات متحده؛ زمانی که با تورم تنظیم می شود؛ اساسا ثابت است و قدرت دریایی ایالات متحده همگام با رشد چین نیست.

در مورد تهدید در داخل چطور؟ بایدن با چشم بسته راه می رود تا در برابر دشمن جنایتکاری که سه سال پیش برای براندازی انتخابات به خشونت دامن زد؛ شکست بخورد. براساس یک میانگین نظرسنجی؛ او کمترین میزان محبوبیت را در دوران ریاست خود دارد: 37.6 درصد. جیمی کارتر و جورج بوش پدر در مقاطع مشابهی در دوره ریاست جمهوری یک دوره ای خود در موقعیت مشابهی بودند.

جو بایدن شدیدا به پیروزی هایی نیاز دارد – پیروزی های واقعی؛ نه تصنعی. چه کسی در دولت او به این فکر می کند که چگونه او چنین چیزی را به دست آورد؟

خطر فروپاشی آتش بس غزه بسیار بالا است زیرا تا زمانی که حماس قدرت خود را حفظ کند؛ هیچ دولت اسراییلی از تمام غزه عقب نشینی نخواهد کرد و حماس؛ تا زمانی که نیروهای اسراییلی در این منطقه بمانند؛ همه اسیران را آزاد نخواهد کرد.این بدان معناست که آتش بس ممکن است در آستانه انتخابات از هم بپاشد؛ آن هم در زمانی که بایدن خواستار بحران دیگری در خاورمیانه نیست. چیزی که می تواند بایدن را نجات دهد؛ معامله با عربستان سعودی است – به رسمیت شناختن اسراییل توسط پادشاهی آل سعود به علاوه استقرار یک نیروی امنیتی عرب در غزه در ازای تضمین دفاعی ایالات متحده و وعده های مبهم اسراییل مبنی بر تشکیل کشور مستقل فلسطین.

اما آیا پس از اینکه دولت بایدن این همه توهین و دشمن تراشی با سران تل آویو و ریاض انجام داده؛ کارساز خواهد بود؟ یا آنکه همه مقام ها صبر می کنند تا این جایزه به دونالد ترامپ تحویل داده شود؟ این یک سوال – و یک درس – برای آینده است.

اوکراین می تواند یک پیروزی دیگر برای بایدن باشد؛ پیروزی آسان تر.

اما بزرگترین بُردی که بایدن به آن نیاز دارد؛ در داخل کشور خواهد بود.

این بُرد؛ قطعا فرمان اجرایی جدید او نخواهد بود که ممنوعیت پناهندگی برای مهاجران ایجاد می کند. این اقدام تنها تایید کرد که او از هر گزینه ای که در اختیار داشت برای مقابله با بحران استفاده نکرده است. این بُرد؛ بیکاری کم نخواهد بود؛ هیچ عصای جادویی تورم سال 2022 یا نرخ های بهره بالای امروزی را پاک نمی کند. این بُرد؛ مشکلات حقوقی ترامپ نخواهد بود؛ که به نظر می رسد حداقل به همان اندازه که مخالفانش را خوشحال کرده؛ حامیانش را هم برانگیخته است.

حتی یافتن راهی برای حذف کامالا هریس از معاونت ریاست جمهوری و رفع دلهره و نگرانی بسیاری از رای دهندگان در مورد روی کار آمدن یک گزینه غیرمحبوب به جای یک رییس جمهور ضعیف؛ آن بُرد مدنظر نخواهد بود. بیرون راندن اولین معاون زن در ریاست جمهوری که سیاه پوست است؛ بسیاری از رای دهندگان دموکرات را بیزار می کند.

همه این ها یک گزینه را برای رییس جمهور آمریکا باقی می گذارد که می تواند یک پیروزی برای آمریکا و در نهایت جایگاه او در تاریخ باشد.

او هنوز هم می تواند انتخاب کند که نامزد ریاست جمهوری 2024 نشود و میدان را به دموکراتی واگذار کند که می تواند پیروز شود و کارهای سخت و شجاعانه ای را که برای تامین امنیت و صلح برای جهان آزاد لازم است؛ انجام دهد. هنوز زمان هست. این یک میراث شجاعانه؛ افتخارآمیز و متحول کننده خواهد بود.»

310310